தமிழ்ச்
சொல் |
பொருள் |
மேற்கோள் |
பிறப்பியல் |
ஆ |
மாடு |
அக.
249 |
ஆ (=ஒலிக்குறிப்பு,
செழி, உண்டாக்கு) >>> ஆ = ஆ என்று ஒலித்துச் செழிப்பை உண்டாக்குவது = மாடு |
ஆக்கம் |
கூட்டம் |
மது.
196 |
அகை
(=செழி, பெருகு) + அம் = ஆக்கம் = செழிப்பு, பெருக்கம் = மிகுதி, கூட்டம் |
ஆக்கம் |
வேல் |
நற்.
178 |
அகை
(=தாக்கு, செலுத்து) + அம் (=போர், நீளம்) = ஆக்கம் = போரிலே தாக்குவதற்காகச் செலுத்தப்படும்
நீண்ட பொருள் = வேல். |
ஆக்கம் |
வளர்ச்சி |
நற்.
286 |
அகை
(=செழி, வளர்) + அம் = ஆக்கம் = வளர்ச்சி |
ஆக்கம் |
செல்வம் |
கலி.
34 |
அகை
(=ஈர், மதிப்பு, எரி, உருக்கு) + அம் (=ஒளி) = ஆக்கம் = ஒளியால் ஈர்க்கும் மதிப்புடைய
உருக்கு = தங்கம் >>> செல்வம், பொருள் |
ஆகம் |
கண் |
பொரு.
35 |
அகை
(=ஈர், கூறு, உறுப்பு, மலர்) + அம் (=ஒளி) = ஆகம் = ஒளியை ஈர்த்து மலர்கின்ற உறுப்பு
= கண் |
ஆகம் |
உடல் |
பதி.
58 |
அகை
(=எழு, தோன்று, அறு, வளர்) + அம் (=மகிழ்ச்சி) = ஆகம் = தோன்றியதும் மகிழ்ச்சியோடு
அறுத்து வளர்க்கப்படுவது = உடல் |
ஆகம் |
மேகம் |
பதி.
68 |
அகை
(=எழு, உயர், தோன்று, செலுத்து) + அம் (=நீர்) = ஆகம் = நீரில் தோன்றி உயரே எழுந்து
நீரைச் செலுத்துவது = மேகம். |
ஆகம் |
மார்பு |
அக. 6 |
அகை
(=இடைவிடு, செலுத்து, உறுப்பு, எரி, தீ, ஈர்) + அம் (=நிறம், நீர்) = ஆகம் = தீநிற
நீரை ஈர்த்து இடைவிட்டுச் செலுத்தும் உறுப்பு = இருதயம் >>> மார்பு |
ஆகன்மாறு |
ஆகின்ற
விதம் |
புற.
4 |
ஆகல்
(=ஆகுதல்) + மாறு (=விதம்) = ஆகன்மாறு = ஆகின்ற விதம் |
ஆகாமை |
அமையாமை |
கலி.
101 |
ஆகு
(=அமை) + ஆ + மை = ஆகாமை = அமையாமை |
ஆகாயம் |
வான்வெளி |
பரி.
4 |
அகை
(=செல், மலர்) + ஆயம் (=மேகம், இடம்) = ஆகாயம்
= மேகங்கள் செல்லும் மலர்ந்த இடம் |
ஆகுலம் |
பேரொலி |
நற்.
354 |
அகை
(=செழி, பெருகு) + ஒலி + அம் = ஆகொலம் >>> ஆகுலம் = பேரொலி |
ஆகுலம் |
ஊர்ப்பேச்சு |
கலி.
65 |
அகம்
(=இடம், ஊர்) + உலை (=திரி, பரவு) + அம் (=ஒலி, பேச்சு) = ஆகுலம் = ஊரில் பரவிய பேச்சு |
ஆகுளி |
குடுகுடுப்பை |
மலை.
140 |
ஆய்
(=அசை, ஆட்டு) + கை + ஒலி = ஆய்கொலி >>> ஆகுளி = கையால் ஆட்டி ஒலிக்கப்படுவது |
ஆங்கண் |
அவ்விடம் |
புற.
373 |
அ (=அந்த)
+ கண் (=இடம்) = ஆக்கண் >>> ஆங்கண் = அந்த இடம் |
ஆங்கனம் |
அவ்வாறு |
கலி.
28 |
அ (=அந்த)
+ கண் (=ஓட்டை, வழி, ஆறு) + அம் = ஆக்கணம் >>> ஆங்கனம் = அவ்வாறு |
ஆசாகு |
உயிர்களின்
அடைக்கலம் |
குறு.
176 |
ஆசு
(=பற்றுக்கோடு, அடைக்கலம்) + அகம் (=உயிர்) + உ = ஆசகு >>> ஆசாகு = உயிர்களின்
அடைக்கலம் |
ஆசான் |
ஆசிரியன் |
பரி.
2 |
ஆசு
(=ஐயம்) + ஆன் (=நீக்கு) = ஆசான் = ஐயம் நீக்குபவன் = ஆசிரியன் |
ஆசிரியர், ஆசிரியன் |
ஐயங்களைப்
போக்குபவர் |
மது.
761 |
ஆசு
(=ஐயம்) + இரி (=ஓட்டு, நீக்கு) + அர் = ஆசிரியர் = ஐயங்களை நீக்குபவர் |
ஆசினி |
பலா, ஈரப்பலா |
நற்.
44 |
ஆசு
(=பற்று, ஒட்டு) + இனம் (=திரள்) + ஈ (=அறு, பகிர், படை) = ஆசினீ >>> ஆசினி
= அறுத்துப் பகிர்ந்தால் ஒட்டக்கூடிய திரண்ட படைப்பு = பலா, ஈரப்பலா. |
ஆசு |
சிதைவு |
சிறு.
74 |
அழி
(=சிதை) + உ = ஆழு >>> ஆசு = சிதைவு |
ஆசு |
சந்தேகம் |
குறி.
17 |
அழி
(=நிலைகெடு, தடுமாறு, முடி) + உ = ஆழு >>> ஆசு = முடிவில் தடுமாற்றம் =
சந்தேகம் |
ஆசு |
பற்று |
புற.
353 |
அசை
(=பொருத்து) + உ = ஆசு = பொருத்துவது = பற்று |
ஆசை |
விருப்பம் |
அக.
199 |
ஆசு
(=பற்று) + ஐ = ஆசை = பற்று, விருப்பம் |
ஆட்டு |
போர் |
பரி.
10 |
அடு
(=கூடு, கொல்) + உ = ஆட்டு = கூட்டமாகக் கொல்லுதல் = போர் |
ஆட்டு |
விளையாட்டு |
நற்.
24 |
ஆடு
(=விளையாடு) + உ = ஆட்டு = விளையாட்டு |
ஆடல் |
கூத்து |
நெடு.
67 |
ஆடு
(=கூத்தாடு) + அல் = ஆடல் = கூத்து |
ஆடல் |
குளியல் |
ஐங்.
224 |
ஆடு
(=நீராடு) + அல் = ஆடல் = குளியல் |
ஆடல் |
விளையாட்டு |
பரி.
11 |
ஆடு
(=விளையாடு) + அல் = ஆடல் = விளையாட்டு |
ஆடவர் |
கொலைநர் |
மது.
642 |
ஆடு
(=கொலை) + அவர் = ஆடவர் = கொலைநர் |
ஆடவர் |
போர் வீரர் |
மது.
746 |
அடு
(=கொல்) + அமர் (=போர்) = ஆடமர் >>> ஆடவர் = போரில் கொல்வோர் = போர் வீரர் |
ஆடவர் |
ஆண்கள் |
நெடு.
107 |
ஆற்று
(=பொறு, தாங்கு, வலுவடை) + அவர் = ஆற்றவர் >>> ஆட்டவர் >>> ஆடவர்
= தாங்கும் வலுவுடையோர் |
ஆடவர் |
அரசர் |
புற.
187 |
அடி
(=தண்டி) + அவம் (=குற்றம்) + அர் = ஆடவர் = குற்றத்திற்காகத் தண்டிப்பவன் = அரசன் |
ஆடவர் |
பகைவர் |
புற.
242 |
அடை
(=வழி, தடு, எதிர்) + அவர் = ஆடவர் = வழியைத் தடுப்போர் = எதிரி, பகைவர் |
ஆடி |
தோல் |
குறு.
8 |
ஏடு
(=உடல், மேலிருப்பது) + இ = ஏடி >>> ஆடி = உடலின் மேலிருப்பது = தோல் |
ஆடு |
தீ |
நற்.
178 |
அடு
(=சமை, காய்ச்சு, உருக்கு) >>> ஆடு = சமைப்பது / காய்ச்சுவது / உருக்குவது
= தீ. |
ஆடு |
கொலை |
நற்.
329 |
அடு
(=கொல்) >>> ஆடு = கொலை |
ஆடு |
கூத்து |
மது.
428 |
அடு
(=கூத்தாடு) >>> ஆடு = கூத்து |
ஆடு |
காய்ச்சுகை |
மது.
625 |
அடு
(=காய்ச்சு) >>> ஆடு = காய்ச்சுகை |
ஆடு |
கொம்புடைய
விலங்கு வகை |
நெடு.
160 |
அடு
(=கூத்தாடு, துள்ளிக்குதி, போரிடு) >>> ஆடு = துள்ளிக் குதித்துப் போர்செய்வது |
ஆடு |
தண்டனை |
பதி.
63 |
அடி
(=தண்டி) + உ = ஆடு = தண்டனை |
ஆடு |
வெற்றி |
அக.
116 |
அடு
(=வெல்) >>> ஆடு = வெற்றி |
ஆடு |
அடிக்கை |
அக.
334 |
அடி +
உ = ஆடு = அடிக்கை |
ஆடு |
சமையல் |
புற.
164 |
அடு
(=சமை) >>> ஆடு = சமையல் |
ஆடு |
உடல் |
புற.
165 |
ஏடு
(=உடல்) >>> ஆடு |
ஆடுகை |
வாள்,
கத்தி |
அக.
206 |
அறு
(=வெட்டு) + கை (=கைப்பிடி) = ஆறுகை >>> ஆடுகை = கைப்பிடி கொண்ட வெட்டும்
பொருள் |
ஆடூஉ |
ஆண் |
பதி.
86 |
ஆற்று
(=பொறு, தாங்கு, வலுவடை) >>> ஆட்டு >>> ஆடூஉ = தாங்கும் வலுவுடையோன்
= ஆண் |
ஆடை |
உடுப்பு |
கலி.
18 |
ஏடு
(=உடல்) + ஆய் (=அணி, நீக்கு, மென்மை) = ஏடாய் >>> ஆடை = உடலில் அணிந்து
நீக்கப்படும் மென்மையான பொருள் = உடுப்பு. |
ஆண் |
வீரன் |
அக.
35 |
ஆண்
(=வலிமை, வீரம்) >>> ஆண் = வீரன் |
ஆண் |
வலிமை |
அக.
367 |
அண்
(=செறி, வலுவடை) >>> ஆண் = வலிமை |
ஆண்டகை |
துணிச்சல் |
புற.
292 |
ஆண்
(=வீரன்) + தகை (=இயல்பு) = ஆண்டகை = வீரனின் இயல்பு = துணிச்சல் |
ஆண்டலை |
ஆந்தை
வகை |
பதி.
25 |
அண்
(=கண்ணி, வட்டம்) + தலை (=மனிதன், ஒப்பு, முகம், ஆகாயம், பரவு) = ஆண்டலை = மனிதனைப்
போன்ற வட்ட முகத்துடன் ஆகாயத்தில் பரவுவது. |
ஆண்டலை |
நாய் |
கலி.
94 |
அண்
(=கண்ணி, உருவு கயிறு) + தலை (=உறுப்பு, பொருந்து, முன்செல்) = ஆண்டலை = தலையில்
உருவு கயிறு பொருந்தி முன்செல்வது = நாய் |
ஆண்டு |
காலத்தின்
முடிவு |
திரு.
250 |
அற்றம்
(=காலம், முடிவு) + உ = ஆற்று >>> ஆட்டு >>> ஆண்டு = காலத்தின்
முடிவு |
ஆண்மை |
வீரம் |
மலை.
423 |
ஆண்
(=வீரன்) + மை = ஆண்மை = வீரம் |
ஆண்மை |
ஆளுமை |
குறு.
43 |
ஆள் +
மை = ஆண்மை = ஆளுமை |
ஆணம் |
அன்பு |
கலி.
1 |
அண்
(=பற்று, பிணி) + அம் (=உயிர்) = ஆணம் = உயிர்களைப் பிணிப்பது = அன்பு |
ஆணி |
கூரிய
சிறிய இரும்பு வகை |
பொரு.
10 |
அள்
(=கூர்மை, இரும்பு, செறிவு) + நை (=நசுக்கு, அடி) + இ = ஆணி = அடித்துச் செறியப்படும்
கூரிய இரும்பு |
ஆணி |
ஆதாரம் |
நற்.
139 |
அணை
(=முட்டு, ஆதாரம்) + இ = ஆணி |
ஆணு |
மலர் |
பரி.
10 |
அணி
(=அழகு, விரி, முகம், இனிமை, பொருந்து) + உ = ஆணு = அழகுற விரிந்த முகத்தில் இனிமை
பொருந்தியது = மலர் |
ஆணை |
அறிவு |
பட்.
170 |
எண்
(=அறி) + ஐ = ஏணை >>> ஆணை = அறிவு |
ஆணை |
கட்டளை |
கலி.
139 |
அணி
(=கட்டு, அடக்கு, சொல்) + ஐ = ஆணை = கட்டி அடக்கும் சொல் = கட்டளை |
ஆணை |
சபதம் |
பரி.
8 |
அணி
(=எல்லை, முடிவு, சொல், கூறு) + ஐ = ஆணை = முடிப்பதாகக் கூறப்படும் சொல் = சபதம் |
ஆத்தி |
பீடி இலை
மரம் |
குறி.
87 |
அல்
(=மயக்கம், போதை) + தீ (=சுடு, புகை) = ஆற்றீ >>> ஆத்தி = போதைக்காக சுட்டுப்
புகைப்பது = பீடி இலை |
ஆத்திரை |
தங்கிச்செல்லும்
பயணம் |
குறு.
293 |
ஆறு
(=வழி, அடங்கு, தங்கு) + இரி (=செல்) + ஐ = ஆற்றிரை >>> ஆத்திரை = வழியில்
தங்கிச் செல்லுதல் |
ஆதி |
பயணம் |
மது.
390 |
அறு
(=நீங்கு, செல்) + இ = ஆறி >>> ஆதி = செலவு, பயணம் |
ஆதி |
சூரியன் |
கலி.
96 |
ஆ (=உண்டாக்கு)
+ தீ (=எரி, ஒளி, வெப்பம்) = ஆதீ >>> ஆதி = எரி / ஒளி / வெப்பம் உண்டாக்குபவன் |
ஆதி |
பழமை |
பரி.
5 |
அறு
(=கழி) + இ = ஆறி >>> ஆதி = கழிந்தது |
ஆதிரை |
சிவ வழிபாடு
செய்ய உகந்த காலம் |
பரி.
11 |
அத்து
(=சிவப்பு, பொருத்து) + இறை (=வணங்கு, கடவுள், காலம்) = ஆத்திறை >>> ஆதிரை
= சிவந்த கடவுளை வணங்குவதற்குப் பொருத்தமான காலம். |
ஆநியம் |
சந்திரன் |
பதி.
24 |
அல்
(=இரவு) + நீ (=வெளிப்படுத்து) + அம் (=இனிமை, ஒளி) = ஆனீயம் >>> ஆநியம்
= இரவில் இனிய ஒளியை வெளிப்படுத்துவது = சந்திரன் |
ஆப்பி |
மாட்டுச்
சாணம் |
புற.
249 |
ஆ (=மாடு)
+ பீ (=சாணம்) = ஆப்பீ >>> ஆப்பி = மாட்டின் சாணம் |
ஆம் |
மூங்கில் |
கலி.
143 |
அம்
(=நீளம், வளைவு) >>> ஆம் = வளையக் கூடிய நீண்ட பொருள் = மூங்கில் |
ஆம் |
நீர்,
உணவு, சொல் |
அக.
1, புற. 362, புற. 257 |
ஆ (=வாய்திற)
+ ம் (=உதடுகளை இணை) = ஆம் = வாயைத் திறந்து உதடுகளை இணைப்பது = உண்பது, பருகுவது,
சொல்வது. |
ஆம்பல் |
இரவில்
நீரில் மலரும் நறுமண மலர் |
குறி.
223 |
ஆவி
(=வாய்திற, மலர், நீர்நிலை, நறுமணம்) + அல் (=இரவு) = அவ்வல் >>> ஆம்பல்
= நீர்நிலைகளில் இரவில் மலரும் நறுமண மலர். |
ஆம்பல் |
மூங்கில் |
குறி.
222 |
அமை
(=மூங்கில்) + அல் = அம்மல் >>> ஆம்பல் |
ஆம்பல் |
யானை |
பரி.
3 |
ஆப்பு
(=முளை, உணவு, உடல்) + அல் (=இருள், கருமை) = அப்பல் >>> ஆம்பல் = முளைகளை
உண்ணும் கரிய உடலைக் கொண்டது = யானை |
ஆம்பல் |
இறைகூடை |
அக.
127 |
ஆம்பி
(=இறைகூடை) + அல் = ஆம்பல் |
ஆம்பி |
காளான் |
பெரு.
157 |
அம்
(=நீர், மழை, பொழுது, வளைவு, ஒப்பு) + பூ (=அழகு, நிலம், முளை) + இ = ஆம்பி = மழையின்
போது வளைவுடைய அழகிய பூவைப் போல நிலத்தில் தோன்றுவது = காளான் |
ஆம்பி |
இறைகூடை |
மது.
91 |
ஆம்
(=நீர்) + பெய் (=செறி, கட்டு, இடு, வார், உபயோகி) = ஆம்பெய் >>> ஆம்பி
= நீரினை இட்டு வார்ப்பதற்காக செறிவாகக் கட்டி உபயோகிப்பது = இறைகூடை |
ஆமான், ஆமா |
மாடு போன்ற
மான் வகை |
நற்.
57, புற. 117 |
ஆ (=மாடு)
+ மான் (=ஒப்பு, விலங்கு) = ஆமான் = மாடு போன்ற மான் வகை. |
ஆமை |
ஊர்வன
வகை |
புற.
387 |
அவி
(=ஒடுங்கு, கெடு, நீங்கு, செல்) + ஐ (=மென்மை) = ஆவை >>> ஆமை = மெதுவாகச்
செல்வதும் கேடு நீங்க ஒடுங்குவதும் ஆனது. |
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
உங்கள் கருத்துக்களைத் தமிழில் தட்டச்சு செய்யும் வழி:
வலப்பக்கத்தில் உள்ள பகுதியில் தமிழ் ஒலிகளை ஆங்கில எழுத்துக்களில் அசசடித்து நகல் செய்து இங்கே ஒட்டலாம்.