தமிழ்ச் சொல் |
பொருள் |
மேற்கோள் |
தோன்றும் முறை |
ஐது |
மை |
திரு. 228 |
ஐ (=மென்மை, குழைவு) + து = ஐது = குழைவுடையது = மை |
ஐது |
மென்மை |
சிறு. 7 |
ஐ (=மென்மை) + து = ஐது |
ஐது |
இமை |
பொரு. 7 |
எயிறு (=கண்ணிமை) >>> அயிது >>> ஐது |
ஐது |
அழகு |
நற். 264 |
ஐ (=அழகு) + து = ஐது = அழகுடையது |
ஐது |
எழுத்து |
நற். 252 |
எழுத்து >>> அய்து >>> ஐது |
ஐது |
மிகுதி |
நற். 344 |
அழி (=மிகுதி) + து = அழிது >>> ஐது |
ஐது |
கை |
அக. 94 |
இறை (=கை) + உ = ஈறு >>> ஐது |
ஐது |
வியப்பு |
குறு. 217 |
ஐ (=வியப்பு) + து = ஐது |
ஐது |
ஐந்து |
புற. 29 |
ஐந்து >>> ஐது |
ஐந்து |
எண் வகை |
பரி. 3 |
அத்தம் (=கை) + ஊழ் (=எண்ணு) = அத்தூழ் >>> ஐந்து = கையில் உள்ள எண்ணிக்கை |
ஐம்பால் |
இமை |
கலி. 32 |
ஐ (=அழகு, மென்மை) + பால் (=வரி, பிரிவு, உறுப்பு) = ஐம்பால் = அழகிய வரிகளைக் கொண்ட மெல்லிய உறுப்பு |
ஐயம் |
சந்தேகம் |
புற. 216 |
ஆய் (=ஆராய், சந்தேகி) + அம் = அய்யம் >>> ஐயம் = சந்தேகம் |
ஐயம் |
பிச்சை |
பதி. 21 |
ஈ (=கொடு) + அம் (=வணங்கு, சொல், உணவு) = ஈயம் >>> ஐயம் = கொடு என வணங்கியோர்க்கு உணவு கொடுத்தல் |
ஐயர் |
தந்தை |
நற். 122 |
ஐ (=தந்தை) + அர் = ஐயர் |
ஐயர் |
பார்ப்பார் |
பரி. 24 |
ஐ (=மென்மை, நுட்பம்) + அர் = ஐயர் = மென்மைத் தன்மையும் அறிவு நுட்பமும் உடையவர் = பார்ப்பார் |
ஐயவி |
வெண் கடுகு |
திரு. 228 |
ஐ (=கோழை, சளி, நுண்மை, வெண்மை) + அவி (=உணவு, நீக்கு) = ஐயவி = சளியை நீக்கும் நுண்ணிய வெண்ணிற உணவு = வெண்கடுகு |
ஐயவி |
அம்பு செலுத்தும் மரம் |
பதி. 22 |
ஏ (=அம்பு, செலுத்துகை, பெருக்கம்) + அமை (=பொருத்து, மரம்) + இ = எயமி >>> ஐயவி = அம்பு செலுத்துவதற்குப் பொருத்தப்படும் பெரிய மரம் |
ஐயள் |
அழகி |
நற். 2 |
ஐ (=அழகு) + அள் = ஐயள் = அழகி |
ஐயன் |
தலைவன் |
கலி. 43 |
ஐ (=தலைமை) + அன் = ஐயன் |
ஐயை |
தலைவி |
அக. 6 |
ஐ (=தலைமை) + ஐ = ஐயை |
ஐவனம் |
வெண்ணெல் வகை |
மது. 288 |
ஐ (=சிறுமை) + வான் (=வெண்மை, வலிமை) + அம் (=உணவு) = ஐவானம் >>> ஐவனம் = வலுவான வெண்ணிற சிறிய உணவு = வெண்ணெல் |
ஒக்கல் |
கூட்டம் |
நற். 300 |
ஓங்கு (=பெருகு, கூடு) + அல் = ஓங்கல் >>> ஒக்கல் = கூட்டம் |
ஒசியல் |
முறிதண்டு |
குறு. 112 |
ஒழி (=அறு, முறி) + அள் (=தண்டு) = ஒழியள் >>> ஒசியல் = முறிதண்டு |
ஒட்டகம் |
பாலைவன பெரிய உயிரி |
அக. 245 |
உறை (=மிகக்குறைவு, மழை, மிகு, சுடு, தங்கு, வாழ், உயரம், நீளம்) + அகம் (=நிலம், உயிரி) = உற்றகம் >>> ஒட்டகம் = மிகக் குறைந்த மழையும் மிக்க சூடும் உடைய நிலத்தில் தங்கி வாழும் உயர்ந்து நீண்ட உயிரி. |
ஒடியல் |
முறிதண்டு |
நற். 289 |
ஒடி (=முறி) + அள் (=தண்டு) = ஒடியள் >>> ஒடியல் = முறிதண்டு |
ஒடிவு |
சோர்வு |
பதி. 80 |
ஒடி (=சோர்) + வு = ஒடிவு = சோர்வு |
ஒடிவை |
குறைவு |
அக. 301 |
ஒடி (=குறை) + வை = ஒடிவை = குறைவு |
ஒடுக்கம் |
சோர்வு |
மது. 642 |
ஒடுங்கு (=சோர்) + அம் = ஒடுங்கம் >>> ஒடுக்கம் = சோர்வு |
ஒடுக்கம் |
மறைவு |
புற. 259 |
ஒடுங்கு (=மறை) + அம் = ஒடுங்கம் >>> ஒடுக்கம் = மறைவு |
ஒடுக்கம் |
அடக்கம் |
நற். 393 |
ஒடுங்கு (=அடங்கு) + அம் = ஒடுங்கம் >>> ஒடுக்கம் = அடக்கம் |
ஒண்மை |
அறிவு |
பதி. 70 |
உள் (=கருது, அறி) + மை = உண்மை >>> ஒண்மை = அறிவு |
ஒண்மை |
ஒளி |
பரி. 4 |
உண் (=குறை, அழி) + மை (=இருள்) = உண்மை >>> ஒண்மை = இருளை அழிப்பது = ஒளி |
ஒத்தன் |
ஒருவன் |
கலி. 103 |
ஒற்றை (=ஒன்று) + அன் = ஒற்றன் >>> ஒத்தன் = ஒருவன் |
ஒத்தி |
ஒருத்தி |
கலி. 143 |
ஒற்றை (=ஒன்று) + இ = ஒற்றி >>> ஒத்தி = ஒருத்தி |
ஒதுக்கம், ஒதுக்கு |
வழி |
அக. 323, நற். 240 |
உறை (=நீளம், இடம்) + உகை (=செல்) + அம் = உறுக்கம் >>> ஒதுக்கம் = செல்வதற்கான நீண்ட இடம் = வழி |
ஒதுக்கு |
பயணம் |
அக. 142 |
உறை (=நீளம்) + உகை (=செல்) + உ = உறுக்கு >>> ஒதுக்கு = நீண்டு செல்லுதல் = பயணம் |
ஒப்பு |
சமம் |
பொரு. 34 |
ஒ (=சமமாகு) + பு = ஒப்பு = சமம் |
ஒப்புரவு |
உலக ஆசாரத்தைப் பின்பற்றல் |
நற். 220 |
ஒப்பு (=இணக்கம்) + ஊர் (=உலகம், நட) + ஔ = ஒப்பூரவு >>> ஒப்புரவு = உலக நடையுடன் இணக்கம் |
ஒரால் |
தப்பி ஓடுதல் |
பதி. 23 |
ஒருவு / ஒரு (=தப்பு, ஓடு) + ஆல் = ஒரால் = தப்பி ஓடுதல் |
ஒருங்கு |
ஒன்று கூடுதல் |
சிறு. 139 |
ஒருமை (=ஒன்று) + ஓங்கு (=பெருகு, கூடு) = ஒரோங்கு >>> ஒருங்கு = ஒன்று கூடுதல் |
ஒருத்தல் |
ஆண் |
குறு. 396 |
உரு (=சின, மிகு, உடல்) + ஊற்றம் (=வலிமை) + அல் = உரூற்றல் >>> ஒருத்தல் = உடல் வலிமையும் சினமும் மிக்கது = ஆண் |
ஒருத்தி |
ஒருபெண் |
கலி. 92 |
ஒருமை + ஒத்தி = ஓரொத்தி >>> ஒருத்தி = ஒருபெண் |
ஒருவன் |
ஒரு ஆண் |
திரு. 254 |
ஒருமை + அன் = ஒருவன் |
ஒல்லார் |
பகைவர் |
பதி. 54 |
ஒல்லு (=உடன்படு) + ஆ (=எதிர்மறை) + ஆர் = ஒல்லார் = உடன்படாதவர் |
ஒல்லை |
விரைவு |
கலி. 145 |
ஒல் (=பொறு, தாமதி) + ஆய் (=நீங்கு, அறு) = ஒல்லாய் >>> ஒல்லை = தாமதம் அற்றது = விரைவு |
ஒலி, ஓல் |
அதிர்வால் உண்டாவது |
பொரு. 206, கலி. 42 |
உலை (=நடுங்கு, அதிர்) + ஈ (=படை, உண்டாகு) = உலீ >>> ஒலி = அதிர்வினால் உண்டாவது = ஒலி |
ஒலி |
அழகு |
நெடு. 98 |
ஒளி (=விளக்கம், அழகு) >>> ஒலி |
ஒலி |
மிகுதி |
கலி. 75 |
உலை (=வற்று, குறை) + ஈ (=அழிவு) = உலீ >>> ஒலி = குறைவின்மை = மிகுதி, பெருக்கம் |
ஒலி |
வறட்சி |
அக. 39 |
உலை (=வற்று) + இ = உலி >>> ஒலி = வற்றுகை = வறட்சி |
ஒலியல் |
பூ |
புற. 76 |
உலை (=நெகிழ், வாடு) + இயல் (=மென்மை, தோன்று) = உலியல் >>> ஒலியல் = தோன்றி நெகிழ்ந்து வாடும் மென்மை கொண்டது = பூ |
ஒழுக்கம் |
நடப்பதற்கான நன்முறை |
கலி. 100 |
ஊழ் (=முறை) + உகை (=செல், நட) + அம் (=நன்மை) = உழுக்கம் >>> ஒழுக்கம் = நடப்பதற்கான நன்முறை |
ஒழுக்கு |
பொழிவு |
மது. 507 |
ஒழுகு (=பொழி) + உ = ஒழுக்கு = பொழிவு |
ஒழுக்கு |
செல்முறை |
புற. 173 |
ஊழ் (=முறை) + உகை (=செல்) + உ = உழுக்கு >>> ஒழுக்கு = செல்முறை |
ஒழுக்கு |
காய் |
அக. 2013 |
ஊழ் (=பழு) + உகு (=அழி, இல்லாகு) + உ = உழுக்கு >>> ஒழுக்கு = பழுக்காதது = காய் |
ஒழுகை |
வண்டி |
புற. 116 |
ஊழ் (=சுற்று) + உகை (=பதி, செல்) = உழுகை >>> ஒழுகை = பதிந்து சுற்றிச் செல்வது = வண்டி |
ஒளி |
இருப்பதைக் காட்டுவது |
மது. 545 |
உள் (=இரு) + ஈ (=படை, வெளிக்காட்டு) = உளீ >>> ஒளி = இருப்பதை வெளிக்காட்டுவது |
ஒளி |
அழகு |
குறு. 276 |
உளை (=சேறு, கசடு) + ஈ (=நீக்கம், படை, தோன்று) = உளீ >>> ஒளி = கசடு நீங்குதலால் தோன்றுவது |
ஒளி |
தீ |
கலி. 52 |
உலை (=அலை, பரவு, அழி) + இ = உலி >>> ஒளி = பரவி அழிப்பது |
ஒளி |
அறிவு |
புற. 53 |
உள் (=கருது, அறி) + இ = உளி >>> ஒளி = அறிவு |
ஒளிறு |
ஒளி |
அக. 96 |
உலை (=அழி) + இருமை (=இருள்) + உ = உலிரு >>> ஒளிறு = இருளை அழிப்பது = ஒளி |
ஒற்கம் |
வறுமை |
புற. 327 |
ஒல்கு (=குறை, வறிதாகு) + அம் = ஒல்கம் >>> ஒற்கம் = வறுமை |
ஒன்பது |
பத்தின் குறை |
திரு. 183 |
உண் (=குறை) + பத்து = உண்பத்து >>> ஒன்பது = பத்தின் குறை |
ஒன்றார், ஒன்னார் |
பகைவர் |
பரி. 21, புற. 39 |
ஒன்று (=கூடு, சேர்) + ஆ (=எதிர்மறை) + ஆர் = ஒன்றார் >>> ஒன்னார் = சேராதவர் = பகைவர் |
ஒன்று |
ஆதி, முதல் எண் |
புற. 166, புற. 18 |
ஒன் (=பொருந்து, தொடு) + து = ஒன்று = தொடக்கம், ஆதி >> எண்களின் ஆதி |
ஓங்கல் |
உயரம் |
நற். 87 |
ஓங்கு (=உயர்) + அல் = ஓங்கல் = உயரம் |
ஓங்கல் |
கடலலை |
நற். 395 |
ஓங்கு (=உயர்) + ஆல் (=ஒலி, நீர்) = ஓங்கால் >>> ஓங்கல் = ஒலித்து உயரும் நீர் = கடலலை |
ஓங்கல் |
கரும்பாறை |
அக. 228 |
ஊழ் (=இருள், கருமை) + கல் (=பாறை) = ஊழ்க்கல் >>> ஓங்கல் = கரும்பாறை |
ஓச்சம் |
புகழ் |
பதி. 41 |
ஓச்சு (=உயர்த்து) + அம் (=சொல்) = ஓச்சம் = உயர்த்தும் சொல் = புகழ் |
ஓசனை |
பயண தூரம் |
பரி. 12 |
ஓச்சு (=செலுத்து, ஓட்டு) + அணை (=பொருந்து, எல்லை) = ஓச்சணை >>> ஓசனை = ஓட்டுதலுடன் பொருந்திய எல்லை |
ஓசை |
ஒலி |
நற். 4 |
உய் (=அறிவி, ஒலி) + ஐ = ஊயை >>> ஓசை = ஒலிப்பது = ஒலி |
ஓட்டை |
பிளவு |
பரி. 12 |
உடை (=பிள) + ஐ = ஊட்டை >>> ஓட்டை = பிளவு |
ஓடம் |
நீர்க்கலம் |
அக. 101 |
ஓட்டு (=செலுத்து) + அம் (=நீர்) = ஓட்டம் >>> ஓடம் = நீரில் செலுத்தப் படுவது = படகு |
ஓடை |
நெற்றிப் பட்டம் |
நற். 296 |
ஓடு (=உறை) + ஐ (=அழகு, தலைமை) = ஓடை = தலைக்கு அழகு சேர்க்கும் உறை |
ஓதம் |
கடலலை |
புற. 22 |
உறை (=உயரம்) + அம் (=ஒலி, நீர்) = ஊறம் >>> ஓதம் = ஒலித்து உயரும் நீர் = கடலலை |
ஓதம் |
பேரொலி |
பரி. 23 |
ஊது (=பெரு) + அம் (=ஒலி) = ஊதம் >>> ஓதம் = பேரொலி |
ஓதி |
கண்ணிமை |
சிறு. 22 |
உறை (=ஒழுகல், காரம், துன்பம், நீர், துளி) + இ = ஊறி >>> ஓதி = துன்பத்தால் / காரத்தால் நீரைத் துளித்து ஒழுகச் செய்வது = கண், கண்ணிமை |
ஓதி |
ஓணான் |
நற். 186 |
ஊழ் (=உடல், நிறம், மறை) + தை (=பொருத்து, சூழ்) + இ = ஊழ்தி >>> ஓதி = உடலின் நிறத்தைச் சூழலுடன் பொருத்தி மறைந்து கொள்வது |
ஓதிமம் |
அன்னம் |
பெரு. 317 |
ஒத்து (=விலகு, பொழுது) + இமை (=கண்ணிமை, இல்லாகு) + அம் (=நீர், அழகு, பறவை) = ஓத்திமம் >>> ஓதிமம் = இமைப்பொழுதும் விலகாத அழகிய நீர்ப் பறவை |
ஓதை |
விவசாயம் |
புற. 65 |
ஊது (=பெருக்கு, உண்) + ஐ = ஊதை >>> ஓதை = உணவைப் பெருக்குதல் |
ஓதை |
பேரொலி |
மது. 258 |
உந்து (=பெருகு, ஒலி) + ஐ = உந்தை >>> ஓதை = பேரொலி |
ஓரி |
தலைமயிர் |
பொரு. 164 |
அம்பு (=புல், மயிர்) + இறை (=தலை) + இ = அம்பிறி >>> அவ்விரி >>> அவுரி >>> ஔரி >>> ஓரி = தலைமயிர் |
ஓரி |
கரடி |
பட். 257 |
ஏமம் (=இருள், கருமை, வலிமை) + இறை (=கை) + இ = எமிறி >>> அவிரி >>> ஔரி >>> ஓரி = கருத்த வலுவான கைகளைக் கொண்டது |
ஓரி |
அழகு |
குறு. 244 |
அவிர் (=ஒளி, அழகு) + இ = அவிரி >>> ஔரி >>> ஓரி |
ஓரை |
ஓடியாடல் |
நற். 68 |
ஆவு (=விரும்பு) + இரி (=ஓடு) + ஐ = அவிரை >>> ஔரை >>> ஓரை = விரும்பி ஓடுதல் = ஓடியாடல் |
ஓலை |
ஒலிக்கின்ற வறண்ட இலை |
நற். 38 |
ஒலி (=வறட்சி, ஓசை) + ஐ (=மென்மை) = ஓலை = ஓசை எழுப்பும் வறண்ட மென்பொருள் |
ஓவம், ஓவு |
அழகிய காட்சி |
பரி. 21, மது. 365 |
ஓம்பு (=கவனி, காண்) + அம் (=அழகு) = ஓம்பம் >>> ஓவம் = அழகிய காட்சி |
ஓவியம் |
வரைந்த தோற்றம் |
நெடு. 147 |
ஓம்பு (=உண்டாக்கு) + இழை (=வரை) + அம் = ஓம்பிழம் >>> ஓவியம் = வரைந்து உண்டாக்கப்படுவது |
ஓவு |
தளர்வு |
மது. 733 |
ஓய் (=தளர்) + வு = ஓய்வு >>> ஓவு = தளர்வு |
ஔவை |
வயது முதிர்ந்தவள் |
சிறு. 101 |
அமை (=கோல், ஊன்று) + ஐ = அம்மை >>> அவ்வை >>> ஔவை = ஊன்றுகோலைக் கொண்டவள் |