|
தமிழ்ச்சொல் |
பொருள் |
மேற்கோள் |
தோன்றும் முறை |
|
உக்கம் |
பொன் |
கலி. 94 |
உகு (=கரை, உருகு, உமிழ்) + அம் (=அழகு, ஒளி) = உக்கம் = ஒளியை உமிழும் அழகிய உருக்கு = தங்கம் |
|
உக்கம் |
நடு, இடை |
திரு. 108 |
உகை (=பதி, இரு) + அம் (=சமம், தூரம்) = உக்கம் = சம தூரத்தில் இருப்பது = மையம், நடு >>> இடை |
|
உகவை |
மகிழ்ச்சி |
புற. 368 |
உக (=மகிழ்) + ஐ = உகவை = மகிழ்ச்சி |
|
உகிர் |
நகம் |
திரு. 52 |
ஒழுகு (=வளர், நீள்) + ஈர் (=அறு, கீறு) = ஒழுகீர் >>> உகிர் = நீளமாக வளர்ந்து கீறக் கூடியது = நகம் |
|
உகிர் |
கண்ணிமை |
அக. 317 |
உகு (=பெய், மெலி) + ஈர் (=வகு, எழுது) = உகீர் >>> உகிர் = பெய்து வகுத்து எழுதப்படும் மெல்லியது = கண்ணிமை |
|
உச்சி |
உயரம் |
திரு. 185 |
ஒய் (=உயர்) + இ = ஒய்யி >>> உச்சி = உயரம் |
|
உட்கு |
அச்சம் |
நற். 383 |
உள்கு (=கலங்கு, அஞ்சு) >>> உட்கு = கலக்கம், அச்சம் |
|
உடங்கு |
கூட்டம், சேர்க்கை |
நற். 251, 91 |
உடை (=அழி, இல்லாகு) + அகை (=பிரி) + உ = உடக்கு >>> உடங்கு = பிரிவின்மை = சேர்க்கை, கூட்டம் |
|
உடம்பாடு |
கூட்டம் |
பரி. 10 |
உடை (=அழி, இல்லாகு) + பாடு (=கூறு, பிரிவு) = உடைப்பாடு >>> உடம்பாடு = பிரிவின்மை = சேர்க்கை, ஒற்றுமை, கூட்டம் |
|
உடம்பிடி |
வேல் |
பெரும். 76 |
உறு (=கொள், பிடி) + அம் (=போர்) + இறை (=பொழுது, கை, வீசு, எறி) + இ = உறம்மிறி >>> உடம்பிடி = போரின்போது கையினால் பிடித்து எறியப்படுவது = வேல். |
|
உடம்பு |
உடல் |
பதி. 42 |
உறை (=வாழிடம்) + ஆவி (=உயிர்) + உ = உறாவ்வு >>> உடம்பு = உயிருக்கான வாழிடம் |
|
உடல் |
உடம்பு |
பரி. 4 |
உறை (=உணவு, கூடு) + அள் (=நுகர்) = உறள் >>> உடல் = உணவை நுகர்கின்ற கூடு = உடம்பு |
|
உடல் |
பகை |
குறி. 159 |
உறு (=சேர், ஒன்று) + அல் (=எதிர்மறை) = உறல் >>> உடல் = ஒன்றாமை = மாறுபாடு, பகை |
|
உடன் |
ஒருங்கு |
திரு. 174 |
உறு (=சேர், ஒன்று) + அன் = உறன் >>> உடன் = ஒருங்கு |
|
உடன் |
அப்பொழுது |
திரு. 310 |
உறு (=நிகழ்) + அம் (=பொழுது) = உறம் >>> உடன் = நிகழும் பொழுது = அப்பொழுது |
|
உடு |
பிறை |
குறி. 170 |
இறை (=சிவன், தலை, தங்கல்) + ஊழ் (=ஒளி) = இறூழ் >>> உடு = சிவனின் தலையில் தங்கி ஒளிர்வது = பிறை |
|
உடு |
அம்பு |
பரி. 1 |
ஈண்டு (=விரை, குத்து, செறி) >>> உடு = விரைந்து சென்று குத்திச் செறிவது = அம்பு |
|
உடுக்கை |
ஆடை |
நற். 64 |
உடு + கை = உடுக்கை = உடுத்துவது |
|
உடுப்பு, உடும்பு |
ஒருவகை ஊர்வன விலங்கு |
பெரு. 200, மலை. 508 |
உறை (=செறி, பெருமை, தோல், சுவர், ஊன்று) + ஓப்பு (=உயர்) = உறோப்பு >>> உடுப்பு >>> உடும்பு = சுவரில் ஊன்றி உயரக் கூடிய செறிந்த பெரிய தோலுடையது. |
|
உடை |
ஆடை |
திரு. 138 |
ஊறு (=உடல், பொருத்துகை, நிறை) + ஐ (=மென்மை) = உறை >>> உடை = உடலில் நிறைவாகப் பொருத்தப்படும் மென்பொருள் |
|
உடைமை |
பொருள் |
புற. 199 |
உறை (=பொருள்) + மை = உறைமை >>> உடைமை |
|
உடைமை |
இருப்பு |
நற். 88 |
உறை (=தங்கு, இரு) + மை = உறைமை >>> உடைமை = இருப்பு |
|
உண்டி |
உணவு |
குறு. 156 |
உண் + இ = உண்ணி >>> உண்டி = உண்ணப்படுவது |
|
உண்டி |
நுகர்ச்சி |
மலை. 83 |
உண் (=நுகர்) + இ = உண்ணி >>> உண்டி = நுகர்ச்சி |
|
உண்டிகை |
கூட்டம் |
பரி. 6 |
ஒட்டு (=சேர், கூடு) + கை = ஒட்டுகை >>> உண்டிகை = கூட்டம் |
|
உண்மை |
உளதாகுதல் |
புற. 182 |
உள் (=உளதாகு) + மை = உண்மை = உளதாகுதல் |
|
உண்மை |
அனுபவம் |
குறு. 352 |
உண் (=நுகர், அனுபவி) + மை = உண்மை = அனுபவம் |
|
உண்மை |
கருத்து |
ஐங். 169 |
உள் (=எண்ணு) + மை = உண்மை = எண்ணம், கருத்து |
|
உணக்கல், உணங்கல் |
உலர்த்திய உணவுத்துண்டு |
நற். 45, அக. 20 |
ஊண் (=உணவு) + அகை (=வெட்டு, எரி, வாட்டு) + அல் = உணக்கல் = வெட்டித் தீயில் வாட்டிய உணவு |
|
உணர்ச்சி |
அறிவு |
புற. 197 |
உணர் (=அறி) + சி = உணர்ச்சி = அறிவு |
|
உணர்வு |
அறிவு |
கலி. 25 |
உணர் (=அறி) + பு = உணர்பு >>> உணர்வு = அறிவு |
|
உணவு, உணா |
நுகர்பொருள் |
புற. 396, மது. 660 |
உண் (=நுகர்) + ஔ = உணவு >>> உணா = நுகர்பொருள். |
|
உத்தரியம் |
இரவிக்கை, மேலாடை |
கலி. 96 |
உந்தி (=வயிறு, மேல்) + ஆர் (=நிறை, மறை, அணி) + இயம் = உந்தாரியம் >>> உத்தரியம் = வயிற்றுக்கு மேலே நிறைவாக மறைத்து அணிவது = இரவிக்கை, மேலாடை |
|
உத்தி |
தலை |
நற். 129 |
இறை (=தலை) + இ = இற்றி >>> உத்தி |
|
உத்தி |
புள்ளி |
அக. 202 |
இறை (=அற்பம், துகள், புள்ளி) + இ = இற்றி >>> உத்தி |
|
உத்தி |
தோற்றம் |
திரு. 23 |
உந்து (=வெளிப்படு, தோன்று) + இ = உந்தி >>> உத்தி = தோற்றம் |
|
உதவி |
வறுமை / துன்பம் நீக்கல் |
அக. 231, குறு. 225 |
உத்து (=நீக்கு) + எவ்வம் (=வறுமை, துன்பம்) + இ = உத்தெவ்வி >>> உதவி = வறுமை / துன்பம் நீக்குதல் |
|
உதள் |
ஆடு |
பெரு. 151 |
உத்தி (=தலை) + அள் (=வலிமை, முட்டு) = உத்தள் >>> உதள் = தலையினால் வலுவாக முட்டுவது = ஆடு |
|
உதிரல் |
உதிர்ந்த மலர் |
பதி. 7 |
உதிர் + ஆல் (=மலர்) = உதிரால் >>> உதிரல் = உதிர்ந்த மலர் |
|
உதைப்பு |
செலுத்துகை |
அக. 24 |
உதை (=செலுத்து) + பு = உதைப்பு = செலுத்துகை |
|
உந்தி |
ஆறு |
மது. 245 |
உறை (=நீர், மிகு, செல், நீளம்) + இ = உற்றி >>> உத்தி >>> உந்தி = மிகுதியாக நீண்டு செல்லும் நீர் = ஆறு |
|
உந்தி |
கண்ணிமை |
குறி. 140 |
இறை (=கண்ணிமை) + இ = இற்றி >>> உத்தி >>> உந்தி |
|
உந்தி |
வட்டம் |
பரி. 13 |
உந்து (=உருட்டு) + இ = உந்தி = உருட்டுவது = உருளை, வட்டம் |
|
உந்தூழ் |
மூங்கில் |
மலை. 133 |
உந்து (=தோற்றுவி, பெருக்கு) + ஊழ் (=தீ, சிந்து) = உந்தூழ் = தீயைத் தோற்றுவித்துச் சிந்திப் பெருக்குவது = மூங்கில் |
|
உப்பு |
வெண்ணிறப் பொடி |
பட். 29 |
உய் (=உண், இன்புறு, இடு) + பூ (=வெண்மை, சிறுமை, பொடி) = உய்ப்பூ >>> உப்பு = உணவின் இனிமைக்காக சிறிதாக இடப்படும் வெண்ணிறப் பொடி |
|
உப்பு |
இன்பம் |
அக. 390 |
உய் (=அனுபவி, இன்புறு) + பு = உய்ப்பு >>> உப்பு = இன்பம் |
|
உம்பர் |
உவ்விடம் |
குறு. 11 |
உ + ஆர் (=இடம்) = உவ்வார் >>> உம்பர் = உவ்விடம் |
|
உம்பர் |
மேலிடம் |
பரி. 11 |
ஒய் (=உயர்) + பார் (=இடம்) = ஒய்பார் >>> உம்பர் = உயரமான இடம் = மேலிடம் |
|
உம்பர் |
தேவர் |
பரி. 17 |
இமை + ஆ (=எதிர்மறை) + ஆர் = இம்மார் >>> உம்பர் = இமைக்காதவர் = தேவர் |
|
உம்பல் |
குழந்தை |
பெரு. 31 |
ஓம்பு (=தோற்றுவி, பாதுகா, வளர்) + அல் = ஒம்பல் >>> உம்பல் = தோற்றுவித்துப் பாதுகாத்து வளர்க்கப்படுவது = குழந்தை |
|
உம்பல் |
யானை |
மலை. 429 |
உப்பு (=உயர், பெரு) + அல் (=கருமை) = உப்பல் >>> உம்பல் = உயர்ந்து பெருத்து கருநிறம் கொண்டது = யானை |
|
உமண் |
உப்பு, உப்பு வணிகர் |
நற். 374, அக. 173 |
உய் (=உண், இன்புறு, இடு) + மண் (=பொடி, தூய்மைசெய்) = உய்மண் >>> உமண் = உணவில் இனிமைக்காக இடப்படும் தூய்மையான பொடி = உப்பு >>> உப்பு வணிகர் |
|
உமணர் |
உப்பு வணிகர் |
சிறு. 55 |
உமண் (=உப்பு) + அர் = உமணர் = உப்பு வணிகர் |
|
உய்தி |
பரிகாரம் |
புற. 34 |
உய் (=ஈடேற்று) + தி = உய்தி = ஈடேற்றம், பரிகாரம் |
|
உய்வு |
தப்பிக்கை |
குறி. 166 |
உய் (=தப்பு) + பு = உய்பு >>> உய்வு = தப்பித்தல் |
|
உயக்கம், உயங்கல் |
உடல் சோர்வு |
பதி. 68, அக. 199 |
ஓய் (=சோர்) + ஆகம் (=உடல்) = ஒயாகம் >>> உயக்கம் = உடல் சோர்வு |
|
உயவு, உயவல் |
சோர்வு |
நற். 131, ஐங். 377 |
(1) ஓய் (=சோர்) + ஔ = ஒயவு >>> உயவு = சோர்வு. (2) உயவு (=சோர்வு) + அல் = உயவல் |
|
உயவல் |
வறுமை, பசி |
புற. 375 |
உய் (=நுகர்) + அவி (=அழி, இல்லாகு) + அல் = உயவல் = நுகர்வதற்கு இல்லாமை = வறுமை, பசி |
|
உயவு, உயா |
வருத்தம் |
நற். 82, அக. 19 |
உய் (=இன்புறு) + அவி (=அழி, இல்லாகு) + உ = உயவு >>> உயா = இன்பம் இல்லாமை = துன்பம், வருத்தம் |
|
உயவு |
ஆறுதல், தேற்றுதல் |
ஐங். 477 |
உழை (=வருந்து) + அவி (=குறை) + உ = உழவு >>> உயவு = வருத்தத்தைக் குறைத்தல் = ஆறுதல் சொல்லுதல் |
|
உயிர் |
உடலை இயக்குவது |
நற். 72 |
ஊழ் (=தசை, உடல்) + ஈர் (=இழு, இயக்கு) = உழீர் >>> உயிர் = உடலை இயக்குவது. |
|
உயிர் |
எழுத்தொலி, ஒலி |
குறி. 100, நற். 310 |
உய் (=அறிவி) + ஈர் (=எழுது) = உயீர் >>> உயிர் = எழுத்தை அறிவித்தல் = எழுத்தொலி >>> ஒலி |
|
உரம், உரன் |
வலிமை, துணிச்சல் |
திரு. 121, நற். 246, சிறு. 115 |
உறை (=இறுகு, வலுப்படு) + அம் = உறம் >>> உரம் = வலிமை >>> துணிச்சல் |
|
உரல் |
உலக்கையால் குத்தப்படுவது |
அக. 9 |
உறை (=உயரம், செறி, இடம், குத்து, உணவு) + அள் (=தண்டு, இரும்பு) = உறள் >>> உரல் = இரும்பினைச் செறித்த உயரமான தண்டினால் உணவைக் குத்தும் இடம் |
|
உரவு |
மிகுதி, பெருமை |
மலை. 326, பெரு. 453 |
உறை (=பெருமை) + ஔ = உறவு >>> உரவு = பெருமை, மிகுதி |
|
உரவு |
ஒலி |
பெரு. 350 |
உரை (=ஒலி) + ஔ = உரவு = ஒலி |
|
உரவு |
வலிமை |
மலை. 211 |
உறை (=இறுகு, வலுப்படு) + ஔ = உறவு >>> உரவு = வலிமை |
|
உரவு |
நஞ்சு |
நற். 285 |
உறை (=உணவு) + அவி (=கொல்) + உ = உறவு >>> உரவு = கொல்லும் உணவு = நஞ்சு |
|
உரவு |
வெம்மை |
அக. 114 |
உறை (=சுடு) + ஔ = உறவு >>> உரவு = சூடு, வெம்மை |
|
உரன் |
உடல் |
அக. 92 |
உரு (=உடல்) + அன் = உரன் |
|
உரன் |
திமில் |
சிறு. 190 |
உரு (=பிண்டம், வளர், பெருமை, தோன்று, உடல்) + ஆன் (=காளை) = உரான் >>> உரன் = காளையின் உடலில் தோன்றி பெரிதாக வளரும் பிண்டம் |
|
உரால் |
செல்லுகை, ஒழுகுகை |
மது. 387, பதி. 47 |
ஊர் (=செல்லு, ஒழுகு) + அல் = உரல் >>> உரால் = செல்லுகை, ஒழுகுகை |
|
உரி |
தோல் |
பொரு. 83 |
ஊறு (=தசை, தொடுகை உணர்வு) + இயை (=பொருந்து) = உறியை >>> உரி = தசையுடன் பொருந்தித் தொடுகை உணர்வுடையது = தோல் |
|
உரிது |
மகிழ்ச்சி |
அக. 256 |
உறு (=அடை) + இதம் (=இன்பம்) + உ = உறிது >>> உரிது = இன்பம் அடைதல் = மகிழ்ச்சி |
|
உரிமை |
உறவு |
பரி. 8 |
உறு (=பொருந்து, உறவுகொள்) + மை = உறுமை >>> உருமை >>> உரிமை = உறவு. |
|
உரிவை |
தோல் |
திரு. 129 |
உரி (=தோல்) + மை = உரிமை >>> உரிவை |
|
உரு |
அச்சம் |
நற். 192 |
இரி (=அஞ்சு) + உ = இரு >>> உரு = அச்சம் |
|
உரு, உருவு |
தோற்றம் |
கலி. 38, புற. 271 |
இறை (=இமை, உயரம்) + உய் (=அறி) = இறுய் >>> உரு = இமைகளை உயர்த்தி அறியப்படுவது = தோற்றம் |
|
உரு, உருவு |
அழகு |
பதி. 88, நற். 82 |
இருமை (=கருமை, கறை) + உய் (=நீங்கு) = இருய் >>> உரு = கருமை / கறை நீங்கியது = ஒளி, அழகு |
|
உரு |
உயரம் |
நற். 299 |
ஊர் (=உயர்) + உ = உரு = உயரம் |
|
உரு |
தண்டு |
பட். 171 |
இறை (=தண்டு) + உ = இறு >>> உரு |
|
உருக்கு |
தீயில் உருகுவது |
பொரு. 43 |
ஊர் (=நெகிழ், பரவு) + உக்கம் (=தீ) + உ = உருக்கு = உருக்கு = தீயில் நெகிழ்ந்து பரவுவது |
|
உருப்பு |
வெப்பம் |
நற். 43 |
உரு (=எரி, சுடு) + பு = உருப்பு = சூடு, வெப்பம் |
|
உருப்பு, உருபு |
தோற்றம் |
சிறு. 7, பரி. 3 |
உரு (=தோற்றம்) + பு = உருபு >>> உருப்பு = தோற்றம், வடிவம் |
|
உரும், உருமு |
கார்மேகம் |
பதி. 90, பரி. 9 |
உறை (=மழை) + ஈவு (=கொடை) = உறீவு >>> உருமு >>> உரும் = மழையைக் கொடுப்பது = கார்மேகம் |
|
உரும்பு |
அழிவு |
பதி. 26 |
இறு (=அழி) + பு = இறுப்பு >>> உரும்பு = அழிவு |
|
உருவம் |
நிறம் |
திரு. 241 |
உரு (=தோற்றம், நிறம்) + அம் = உருவம் |
|
உருவம் |
அழகு |
சிறு. 251 |
உரு (=அழகு) + அம் = உருவம் |
|
உருவம் |
சிவப்பு |
கலி. 103 |
உரு (=எரி, நிறம்) + அம் = உருவம் = எரியின் நிறம் = சிவப்பு |
|
உருவம் |
கருப்பு |
கலி. 104 |
உரும் (=கார்மேகம்) + அம் (=நிறம்) = உருமம் >>> உருவம் = கார்மேகத்தின் நிறம் = கருப்பு |
|
உருவம் |
பணம் |
கலி. 136 |
உரு (=உருவமுள்ளது, வட்டப்பொருள், தன்மை) + அம் (=ஒளி) = உருவம் = ஒளிரும் தன்மையும் உருவமும் உடைய வட்டப் பொருள் = பணம். |
|
உருள் |
உருண்டை |
பரி. 5 |
உரு (=வட்டம், திரள்) + உள் (=இரு) = உருள் = வட்டமாகத் திரண்டு இருப்பது = உருண்டை |
|
உருள் |
பழங்கால வழிப்போக்கர் உணவுக்கலன் |
அக. 121 |
உறை (=பாத்திரம், உணவு, செறி, ஆடைக்கவசம்) + உள் = உறுள் >>> உருள் = உள்ளே செறிந்த உணவையும் ஆடைக் கவசமும் உடைய பாத்திரம் = பழங்கால வழிப்போக்கர் உணவுக் கலன் |
|
உருளி, உருளை |
சக்கரம் |
பதி. 27, பெரு. 188 |
உருள் + இ = உருளி = உருளக் கூடியது = சக்கரம் |
|
உரை |
பொடி |
திரு. 145 |
இறு (=சிறிதாகு) + ஐ = இறை >>> உரை = சிறுமை, பொடி |
|
உரை |
பேச்சு |
நற். 36 |
இறு (=சொல், பேசு) + ஐ = இறை >>> உரை = பேச்சு |
|
உரை |
பெருமை |
நற். 185 |
ஊர் (=உயர்) + ஐ = உரை = உயர்வு, பெருமை |
|
உரோகிணி |
சக்கரவடிவ நட்சத்திரம் |
நெடு. 163 |
உரு (=வட்டவடிவம்) + ஓகம் (=கூட்டம்) + இனை (=எரி, ஒளிர்) + இ = உரோகினி >>> உரோகிணி = வட்டவடிவ ஒளிக் கூட்டம் |
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
உங்கள் கருத்துக்களைத் தமிழில் தட்டச்சு செய்யும் வழி:
வலப்பக்கத்தில் உள்ள பகுதியில் தமிழ் ஒலிகளை ஆங்கில எழுத்துக்களில் அசசடித்து நகல் செய்து இங்கே ஒட்டலாம்.