|
தமிழ்ச்சொல் |
பொருள் |
மேற்கோள் |
தோன்றும் முறை |
|
எஃகம், எஃகு |
வேல் |
பதி. 90, 45 |
ஆக்கம் (=கைக்கொள்ளுகை, உலோகம், படை) + உ = அக்கு >>> எஃகு = படையால் கைக்கொள்ளப்படும் உலோகம் = வேல் |
|
எஃகு |
கத்தி |
நற். 247 |
ஆய் (=அறு, குத்து, சிறுமை) + கோ (=கூரியது) = அய்கோ >>> எஃகு = அறுக்கவும் குத்துவதற்குமான சிறிய கூர்ம்பொருள் |
|
எஃகு |
வரைகோல் |
கலி. 32 |
ஆய் (=அழகாக்கு, சிறுமை) + கோ (=கூரியது) = அய்கோ >>> எஃகு = அழகாக்குவதற்கான சிறிய கூர்ம்பொருள் = வரைகோல் |
|
எக்கர் |
மேடு |
ஐங். 19 |
எக்கு (=குவி) + ஆர் (=நிலம்) = எக்கார் >>> எக்கர் = குவிந்த நிலம் |
|
எக்கர் |
மணல்மேடு |
மலை. 556 |
எக்கு (=குவி, நுட்பம், பொடி) + ஆர் (=அழகு, வெண்மை, நிலம்) = எக்கார் >>> எக்கர் = வெண்ணிற நிலப்பொடியின் குவியல் |
|
எகினம் |
நாய் |
நற். 132 |
எக்கு (=தாவிப்பாய்) + இனை (=துன்புறுத்து) + அம் (=கட்டளை) = எக்கினம் >>> எகினம் = கட்டளைக்குத் தாவிப்பாய்ந்து துன்புறுத்துவது = நாய் |
|
எகினம் |
அன்னம் |
அக. 34 |
ஏகு (=நீங்கு, பிரி) + இன்மை + அம் (=அழகு, நீர், பறவை) = எகினம் = பிரிவு இல்லாத அழகிய நீர்ப் பறவை = அன்னம் |
|
எச்சம் |
குறைபாடு |
புற. 28 |
எய் (=இளை, குறை) + அம் = எய்யம் >>> எச்சம் = குறைபாடு |
|
எச்சம் |
புகழ் |
பதி. 74 |
இசை (=புகழ்) + அம் = இச்சம் >>> எச்சம் |
|
எச்சில் |
ஆகாயம் |
பரி. 5 |
ஏ (=மேல்நோக்குகை) + இல் (=இன்மை, வெளி, இடம்) = எய்யில் >>> எச்சில் = மேல்நோக்குடைய வெளியிடம் = ஆகாயம் |
|
எச்சில் |
உண்டு மிஞ்சியது |
புற. 258 |
அசை (=உண், விடு, தங்கு) + இல் (=இன்மை) = அச்சில் >>> எச்சில் = உண்ணாமல் விட்டுத் தங்கியது |
|
எட்டு |
எண் வகை |
பரி. 3 |
ஆறு (=பயன், பக்கம், திசை) + ஊழ் (=எண்ணு, முற்று) = அற்றூழ் >>> எட்டு = பயன்கொள்ளும் திசைகளின் முற்றான எண்ணிக்கை |
|
எடுத்தேறு |
உருண்டை |
பதி. 84 |
எடு (=திரட்டு) + தெறு (=குவி) = எடுத்தெறு >>> எடுத்தேறு = குவித்துத் திரட்டியது = உருண்டை |
|
எண் |
எட்டு |
பொரு. 11 |
எட்டு >>> எண்ணு >>> எண் |
|
எண்கு |
கரடி |
அக. 307 |
ஏண் (=வலிமை) + கை + ஊழ் (=கருமை, உடல்) = எண்கூழ் >>> எண்கு = வலுவான கருத்த உடலையும் கைகளையும் கொண்டது |
|
எண்ணெய் |
நல்லெண்ணை |
புற. 278 |
எள் + நெய் = எண்ணெய் = எள்ளின் நெய் |
|
எண்மை |
வரவேற்பு |
புற. 54 |
ஏல் (=அன்புசெய், எதிர்கொள்) + மை = என்மை >>> எண்மை = அன்புசெய்து எதிர்கொள்ளுதல் = வரவேற்பு |
|
எந்திரம் |
கரும்பாலை |
ஐங். 55 |
இறு (=நசுக்கு, கொடு) + ஈரம் (=கரும்பு, சாறு) = இற்றீரம் >>> எத்திரம் >>> எந்திரம் = கரும்பை நசுக்கிச் சாறு கொடுப்பது |
|
எந்தை, என்னை |
என் தந்தை, என் தலைவன் |
குறி. 20, புற. 175, புற. 308 |
என் + ஐ (=தந்தை, தலைவன்) = என்னை >>> எந்தை = என் தந்தை, என் தலைவன் |
|
எமியம் |
தனக்குத்தானே |
குறு. 172 |
எம் + இயை (=சேர்) + எம் = எமியெம் >>> எமியம் = தன்னோடு தானே சேர்ந்து = தனக்குத்தானே |
|
எயில் |
கோட்டை மதில் |
பதி. 20 |
ஏ (=செலுத்து, அம்பு, மேல்) + இல் (=இடம்) = எயில் = மேலிருந்து அம்பு செலுத்துவதற்கான இடத்தைக் கொண்டது |
|
எயிறு |
பல் |
குறி. 131 |
ஆய் (=கொண்டாடு, சிரி, சிறுமை, வெண்மை) + உரு (=தோன்று, வடிவம்) = அயுரு >>> எயிறு = சிரித்தால் வெண்ணிறத்தில் சிறு வடிவத்தில் தோன்றுவது = பல் |
|
எயிறு |
கண் |
அக. 217 |
எழு (=உயர், தோன்று) + இறை (=இமை) + உ = எழிறு >>> எயிறு = இமைகள் உயர்ந்தால் தோன்றுவது = கண் |
|
எயினர் |
வேடர் |
பட். 266 |
எய் (=அம்பு, செலுத்து) + இனை (=வருத்து, கொல்) + அர் = எயினர் = அம்பினைச் செலுத்திக் கொல்பவர் |
|
எரி |
தீ |
நற். 177 |
ஆர் (=பற்று, பரவு, உண்) + ஈ (=அழிவு) = அரீ >>> எரி = பற்றிப் பரவி உண்டு அழிப்பது = தீ |
|
எரு |
மலம் |
பெரு. 154 |
அரி (=நீக்கு, துளை) + ஊழ் (=பதனழி, நாறு) = அரூழ் >>> எரு = துளைவழி நீக்கப்படும் பதனழிந்து நாறும் பொருள் = மலம் |
|
எருத்தம், எருத்து |
கழுத்து |
கலி. 105, நற். 81 |
இறை (=தலை, இடம்) + ஊறு (=உடல், பொருந்துகை) + அம் = இறூற்றம் >>> எருத்தம் = உடலுடன் தலை பொருந்தும் இடம் |
|
எருத்தம், எருத்து |
காளை |
கலி. 104, பட். 52 |
(1) எருது (=காளை) + அம் = எருத்தம். (2) எருது (=காளை) + உ = எருத்து |
|
எருத்து |
உயிர் |
புற. 40 |
இறை (=கூடு, தங்கல்) + உந்து (=தோன்று, இயக்கு) = இறுந்து >>> எருத்து = கூட்டில் தோன்றித் தங்கி இயக்குவது = உயிர் |
|
எருது |
காளை |
புற. 102 |
ஏர் (=எழுச்சி, கலப்பை) + உந்து (=செலுத்து) = எருந்து >>> எருது = எழுச்சியுடன் கலப்பையைச் செலுத்துவது = காளை |
|
எருந்து |
சிப்பி |
சிறு. 58 |
இறை (=கண்ணிமை, கூடு, ஒப்பு) + உதி (=தோன்று) + உ = இறுத்து >>> எருந்து = கண்ணிமையைப் போலத் தோன்றும் கூட்டினை உடையது = சிப்பி |
|
எருமை |
மாட்டு வகை |
நற். 60 |
ஏர் (=கலப்பை) + ஒய் (=மெதுமை, இழு) + மை (=கருப்பு, பிறவி) = எரொய்மை >>> எருமை = கலப்பையை மெதுவாக இழுக்கின்ற கருநிறப் பிறவி |
|
எருவை |
செந்தலைப் பருந்து |
புற. 373 |
இறை (=தலை, சிறகு) + ஊ (=தசை, உடல்) + பை (=வலிமை, சிவ, பெரு) = இறூபை >>> எருவை = பெரிய சிவந்த தலையும் பெரிய உடலும் வலுவான சிறகுகளும் கொண்டது |
|
எல்லரி |
கைத்தாளம் |
மலை. 10 |
அள் (=பற்று, இரும்பு) + ஆர் (=பொருத்து, வட்டம், ஒலி) + இ = அள்ளாரி >>> எல்லரி = பற்றிப் பொருத்தி ஒலிக்கப்படும் வட்டமான இரும்பு = கைத்தாளம் |
|
எல்லி |
பகை |
நற். 121 |
ஏல் (=எதிர்) + இ = எல்லி = எதிர்ப்பு, பகை |
|
எல்லை, எல்லு, எல்லி |
பகல் |
பொரு. 233, நற். 59, நற். 41 |
எல் (=ஒளி) + ஐ = எல்லை = ஒளி உடையது = பகல் |
|
எல்லி |
மலர் |
நற். 169 |
இலை (=இதழ்) + இ = இல்லி >>> எல்லி = இதழ்களைக் கொண்டது = மலர் |
|
எல்லி |
இரவு |
நற். 354 |
(1) எல் (=ஒளி) + ஈ (=அழிவு) = எல்லீ >>> எல்லி = ஒளியின் அழிவு = இரவு. (2) அல் (=இரவு) + இ = அல்லி >>> எல்லி |
|
எல்லை |
முடிவு |
மது. 71 |
இல் (=இல்லாகு, முடி) + ஐ = இல்லை >>> எல்லை = முடிவு |
|
எலி |
நாசம் செய்யும் உயிரி |
குறு. 107 |
அளை (=பொந்து, கூடியிரு, உணவு) + ஈ (=அழிவு) = அளீ >>> எலி = பொந்துக்குள் கூடியிருந்து உணவை அழிப்பது |
|
எலுவன் |
நண்பன் |
நற். 50 |
ஏல் (=அன்புசெய்) + உவ (=விரும்பு, மகிழ்) + அன் = எலுவன் = விரும்பி அன்புசெய்து மகிழ்பவன் = நண்பன் |
|
எவ்வம் |
துன்பம் |
நற். 97 |
அவி (=வாடு, துன்புறு) + அம் = அவ்வம் >>> எவ்வம் = துன்பம் |
|
எவ்வம் |
பிரிவு |
நற். 130 |
அவி (=நீங்கு, பிரி) + அம் = அவ்வம் >>> எவ்வம் = பிரிவு |
|
எவ்வம் |
கடல் |
பரி. 19 |
எவ்வு (=உயரத்தாவு) + அம் (=நீர்) = எவ்வம் = உயரத் தாவும் நீரைக் கொண்டது = கடல் |
|
எவ்வம் |
வறுமை, பட்டினி |
புற. 393 |
(1) அவி (=இல்லாகு) + அம் = அவ்வம் >>> எவ்வம் = இல்லாமை = வறுமை. (2) அவி (=உணவு, இல்லாகு) + அம் = அவ்வம் >>> எவ்வம் = உணவின்மை = பட்டினி |
|
எழால் |
பருந்து |
குறு. 151 |
எழு (=உயர்) + ஆல் (=ஒலி, சுற்று) = எழால் = உயரத்தில் ஒலித்தவாறே சுற்றுவது = பருந்து |
|
எழால் |
ஏழிசை |
குறு. 323 |
ஏழ் + ஆல் (=ஒலி, இசை) = எழால் = ஏழிசை |
|
எழில் |
ஊக்கம் |
திரு. 157 |
ஆழ் (=சோம்பு) + இல் = அழில் >>> எழில் = சோம்பலின்மை |
|
எழில் |
அழகு |
நற். 379 |
அழி (=நீங்கு) + எல் (=கருமை, கறை) = அழெல் >>> எழில் = கறை நீங்கியது = அழகு |
|
எழில் |
தோற்றம் |
பட். 231 |
ஆழ் (=மறை) + இல் = அழில் >>> எழில் = மறைவின்மை = தோற்றம் |
|
எழிலி |
மேகம் |
பரி. 1 |
எழு (=தோன்று, உயர், பெருகு, பரவு) + இல் (=வெளி, ஆகாயம்) = எழில் = தோன்றி உயர்ந்து பெருகி ஆகாயத்தில் பரவக் கூடியது = மேகம் |
|
எழினி |
திரைத்துணி |
முல் 64 |
எழு (=தோன்று, பரவு, விரி) + இன்மை + இ = எழினி = தோன்றாதிருக்க விரிக்கப்படுவது = திரைத்துணி |
|
எழுத்து |
வரிவடிவம் |
ஐங். 352 |
எழு (=தோன்று) + ஊத்து (=ஒலி) = எழூத்து >>> எழுத்து = ஒலியின் / ஒலிக்கப்படும் தோற்றம் = வரிவடிவம் |
|
எளிது |
இடையூறு / தடை அற்றது |
மது. 145 |
இல் (=இன்மை) + ஊறு (=இடையூறு, தடை) = இலூறு >>> எளிது = இடையூறு / தடை அற்றது |
|
எற்றம் |
துணிவு |
கலி. 144 |
எறி (=வெட்டு, துணி) + அம் = எற்றம் = துணிதல் |
|
எறும்பி, எறும்பு |
இனிப்பை நுகர்ந்தூரும் சிற்றுயிரி |
அக. 377, பதி. 30 |
ஈர் (=அறு, துண்டாக்கு, சிறுமை, கவர், நீளு) + உப்பு (=உணவு) + இ = இருப்பி >>> எறும்பி = உணவைச் சிறிய துண்டுகளாக்கிக் கவர்ந்து நீளும் சிற்றுயிரி |
|
எறுழ் |
தசைவலிமை |
பதி. 31 |
இறு (=இறுகு, வலுவடை) + ஊழ் (=தசை) = இறூழ் >>> எறுழ் = தசை வலிமை |
|
என்பு |
எலும்பு |
புற. 68 |
ஏண் (=வலிமை) + பூ (=தோன்று, வெண்மை, உடல்) = எண்பூ >>> என்பு = உடலில் வெண்மையாய்த் தோன்றும் வலுவான பொருள் |
|
என்பு |
அன்பு |
அக. 31 |
அன்பு >>> என்பு |
|
என்றூழ் |
கோடை வெயில் |
ஐங். 324 |
இனை (=எரி) + ஊழ் (=வெயில்) = இன்னூழ் >>> என்றூழ் = எரிக்கும் வெயில் = கோடை வெயில் |
|
ஏ |
அம்பு |
முல். 84 |
ஆய் (=விரை, குத்து, நுண்மை, கூர்மை) >>> ஆ >>> ஏ = விரைந்து சென்று குத்தும் கூர்ம்பொருள் = அம்பு |
|
ஏ |
பெருக்கம் |
நற். 116 |
எழு (=வளர், பெருகு) + இ = எழி >>> ஏ = பெருக்கம் |
|
ஏக்கழுத்து |
திமிர் |
பரி. 7 |
அகம் (=நெஞ்சம்) + அழுத்தம் + உ = ஆக்கழுத்து >>> ஏக்கழுத்து = நெஞ்சழுத்தம் = திமிர் |
|
ஏடு |
இதழ் |
பொரு. 159 |
எய் (=இளை, மெலி) + இறு (=சிறு) = எயிறு >>> ஏடு = மெலிவுடைய சிறிய பொருள் |
|
ஏணி |
ஏறி இறங்க சார்த்துவது |
பெரு. 347 |
அண (=உயர், ஏறு, சார்த்து) + இழி (=இறங்கு) = ஆணிழி >>> ஏணி = ஏறி இறங்க சார்த்தப்படுவது |
|
ஏணி |
எல்லை |
மது. 199 |
அணை (=முடி) + இ = ஆணி >>> ஏணி = முடிவு, எல்லை |
|
ஏத்தம் |
ஒலி |
மலை. 341 |
அறை (=ஒலி) + அம் = ஆற்றம் >>> ஏத்தம் |
|
ஏதம் |
துன்பம் |
அக. 236 |
அறு (=வருத்து) + அம் = ஆறம் >>> ஏதம் = வருத்துவது |
|
ஏதம் |
அவமானம் |
நற். 173 |
அற்றம் (=அவமானம்) >>> எத்தம் >>> ஏதம் |
|
ஏது |
பருவம் |
ஐங். 462 |
அற்றம் (=பருவம்) + உ = ஆற்று >>> ஏத்து >>> ஏது |
|
ஏது |
முறை |
அக. 132 |
ஆறு (=முறை) >>> ஏது |
|
ஏது |
உறவு |
நற். 161 |
அத்து (=பொருத்து) >>> எத்து >>> ஏது = பொருத்தம், உறவு |
|
ஏது |
கட்டி |
குறு. 285 |
இறு (=இறுகு) >>> ஏது = இறுகியது = கட்டி |
|
ஏது |
அமைதி |
நற். 144 |
ஆறு (=அமைதியாகு) >>> ஏது = அமைதி |
|
ஏந்தல் |
தலைமை |
குறு. 180 |
இறை (=தலைமை) + அல் = ஈற்றல் >>> ஏத்தல் >>> ஏந்தல் |
|
ஏமம் |
இன்பம் |
பரி. 11 |
இழும் (=இனிமை) + அம் = இழுமம் >>> ஈமம் >>> ஏமம் = இன்பம் |
|
ஏமம் |
உறுதி, வலிமை |
புற. 39, பரி. 3 |
ஆவி (=வலிமை, உறுதி) + அம் = ஆவம் >>> ஏமம் |
|
ஏமம் |
இரவு |
அக. 187 |
அவி (=அழி) + அம் (=ஒளி, பொழுது) = ஆவம் >>> ஏமம் = ஒளி அழிந்த பொழுது = இரவு |
|
ஏமம் |
காவல் |
பதி. 68 |
அவி (=கெடு, நீக்கு) + அம் = ஆவம் >>> ஏமம் = கேட்டினை நீக்குதல் = காவல் |
|
ஏமம் |
பொய் |
மலை. 306 |
அவம் (=பொய்) >>> ஏமம் |
|
ஏமம் |
பெருமை |
பரி. 24 |
அமை (=நிறை, பெருகு) + அம் = ஆமம் >>> ஏமம் = பெருக்கம், பெருமை |
|
ஏமம் |
தங்கம் |
குறி. 32 |
ஈவு (=கொடை, பொருள்) + அம் (=அழகு, ஒளி) = ஈவம் >>> ஏமம் = அழகைத் தரும் ஒளிரும் பொருள் = தங்கம் |
|
ஏர் |
கலப்பை |
புற. 338 |
ஈர் (=அறு, கீறு, இழு) >>> ஏர் = கீறியவாறு இழுக்கப் படுவது = கலப்பை |
|
ஏராளர் |
உழவர் |
பதி. 76 |
ஏர் (=கலப்பை) + ஆளர் = ஏராளர் = கலப்பையை ஆள்வோர் |
|
ஏரி |
நீர்நிலை |
பட். 39 |
அரி (=நீர், கட்டு) >>> ஆரி >>> ஏரி = கட்டப்பட்ட நீர் |
|
ஏவல் |
கட்டளை |
புற. 26 |
ஏ (=செலுத்து, இயக்கு) + அல் = ஏவல் = இயக்குவது |
|
ஏவல் |
அம்பெய்தல் |
அக. 215 |
ஏ (=செலுத்து, அம்பு) + அல் = ஏவல் = அம்பு செலுத்துதல் |
|
ஏழகம் |
ஆடு |
பட். 141 |
எழு (=கிளர், உயர்) + அகை (=இடைவிடு, அடி, தாக்கு) + அம் (=சண்டை) = ஏழகம் = இடைவிட்டுக் கிளர்ந்து உயர்ந்து தாக்கிச் சண்டையிடுவது = ஆடு |
|
ஏழு |
ஆறினை அடுத்த எண் |
பரி. 3 |
ஏ (=மேல்நோக்குகை, அடுக்கு, வில்) + ஊழ் (=எண்ணு, ஒளி) + உ = எயூழு >>> ஏழு = மேல்நோக்கப்படும் ஒளிவில்லில் உள்ள அடுக்குகளின் எண்ணிக்கை |
|
ஏழை |
பெண் |
கலி. 55 |
அழி (=மிகுதி) + ஐ (=மென்மை, அழகு) = ஆழை >>> ஏழை = மென்மையும் அழகும் மிக்கவள் = பெண் |
|
ஏழை |
வண்டு |
கலி. 107 |
அழி (=வண்டு) + ஐ = ஆழை >>> ஏழை |
|
ஏழை |
அறியாமை |
கலி. 114 |
அழி (=இல்லாகு) + ஐ (=நுட்பம், அறிவு) = ஆழை >>> ஏழை = அறிவின்மை |
|
ஏற்றம் |
ஏற்றுகை |
அக. 107 |
ஏற்று + அம் = ஏற்றம் = ஏற்றுகை |
|
ஏற்றம் |
நீரேற்றுகை |
மது. 90 |
ஏற்று + அம் (=நீர்) = ஏற்றம் = நீரேற்றுகை |
|
ஏறு |
ஆண் |
குறு. 319 |
எறுழ் (=தசைவலிமை) + இ = எறுழி >>> ஏறு = தசை வலிமை உடையது = ஆண் |
|
ஏறு |
காளை |
கலி. 105 |
ஏர் (=கலப்பை) + உய் (=செலுத்து, நடத்து) = ஏருய் >>> ஏறு = கலப்பையைச் செலுத்த நடத்தப்படுவது = காளை |
|
ஏறு |
இடிமின்னல் |
குறி. 49 |
எறி (=ஒலி, பாய், வெட்டு, ஒளிர்) + உ = ஏறு = ஒலியுடன் பாய்ந்து வெட்டும் ஒளி = இடிமின்னல் |
|
ஏறு, ஏறை |
தலைமை |
பதி. 38, புற. 157 |
இறை (=தலைமை) + உ = ஈறு >>> ஏறு |
|
ஏற்றை |
ஆண் |
குறு. 141 |
ஏறு (=ஆண்) + ஐ = ஏற்றை |
|
ஏனம் |
பன்றி |
பெரு. 110 |
ஈன் (=நிலம், விளை, வெளியேற்று) + அம் (=உணவு) = ஈனம் >>> ஏனம் = நிலத்தில் விளைந்ததை வெளியேற்றி உண்பது |
|
ஏனம் |
யானை |
பதி. 16 |
ஆனை + அம் = ஆனம் >>> ஏனம் |
|
ஏனல் |
விளைநிலம், விளைபயிர் |
நற். 288, மலை. 108 |
ஈன் (=நிலம், விளை) + அல் = ஈனல் >>> ஏனல் = விளைநிலம், நிலத்தின் விளைந்த பயிர் |
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
உங்கள் கருத்துக்களைத் தமிழில் தட்டச்சு செய்யும் வழி:
வலப்பக்கத்தில் உள்ள பகுதியில் தமிழ் ஒலிகளை ஆங்கில எழுத்துக்களில் அசசடித்து நகல் செய்து இங்கே ஒட்டலாம்.