|
தமிழ்ச் சொல் |
பொருள் |
மேற்கோள் |
தோன்றும் முறை |
|
உல்கு |
வரி |
பெரு. 81 |
ஒல் (=பணி, கட்டு) + கோ (=அரசு) = ஒல்கோ >>> உல்கு = அரசுக்குப் பணிந்து கட்டுவது = வரி, சுங்கம் |
|
உலக்கை |
உணவைக் குத்துவதற்கான தண்டு |
பெரு. 226 |
(1) உலை (=கலை, உடை) + அகம் (=உள்ளிடம், உணவு, தண்டு) + ஆய் (=குத்து) = உலக்காய் >>> உலக்கை = உணவினை உள்ளிட்டு உடைப்பதற்கான தண்டு. (2) ஒல் (=பொருத்து) + ஆய் (=குத்து) + காழ் (=தண்டு, இரும்பு) = ஒலாய்க்காழ் >>> உலக்கை = இரும்பு பொருத்தப்பட்ட குத்துவதற்கான தண்டு |
|
உலகம், உலகு |
பூமி |
திரு. 293, புற. 382 |
ஓலம் (=கடல்) + அகம் = ஒலகம் >>> உலகம் >>> உலகு = கடலால் அகப்படுத்தப் பட்டது |
|
உலண்டு |
புழு |
கலி. 101 |
உளை (=குடை) + அண்டு (=தங்கு) = உளண்டு >>> உலண்டு = குடைந்து தங்குவது = புழு |
|
உலப்பு |
குறைவு |
நற். 115 |
உல (=குறை) + பு = உலப்பு = குறைவு |
|
உலவை |
வற்றல், வறட்சி |
நற். 62, அக. 369 |
உல (=குறை, வற்று) + ஐ = உலவை = வற்றல், வறட்சி |
|
உலவை |
மரக்கிளை |
அக. 259 |
ஒலி (=தழை) + அமை (=தண்டு) = ஒலமை >>> உலவை = தழையுடைய தண்டு = மரக்கிளை |
|
உலவை |
வறண்ட மரக்கிளை |
அக. 293 |
உலவை (=வறட்சி, மரக்கிளை) >>> உலவை = வறண்ட மரக்கிளை |
|
உலவை |
காற்று |
கலி. 11 |
உலை (=அலைந்துதிரி, கலை) + அமை (=பொழுது) = உலமை >>> உலவை = பொழுதும் அலைந்து திரிவதும் கலைப்பதுமானது |
|
உலா |
பயணம் |
அக. 81 |
உலை (=திரி, பயணி) + ஔ = உலவு >>> உலா = பயணம் |
|
உலை |
அடுப்பு |
நற். 133 |
உள் (=உள்ளிடம்) + அழி (=எரி) = உளழி >>> உலயி >>> உலை = எரிப்பதற்கான உள்ளிடத்தைக் கொண்டது |
|
உலைவு |
சோர்வு |
புற. 158 |
இளை (=சோர்) + பு = இளைப்பு >>> உலைவு = சோர்வு |
|
உலைவு |
அச்சம் |
பெரு. 419 |
உலை (=அஞ்சு) + பு = உலைபு >>> உலைவு = அச்சம் |
|
உவகை |
மகிழ்ச்சி |
மலை. 318 |
உவ (=மகிழ்) + கை = உவக்கை >>> உவகை = மகிழ்ச்சி |
|
உவணம் |
பருந்து |
பரி. 2 |
ஊழ் (=சுற்று, வட்டம்) + வான் + அம் (=ஒலி, பறவை) = ஊழ்வானம் >>> உவணம் = ஒலித்தவாறு வானத்தில் வட்டமாகச் சுற்றுகின்ற பறவை |
|
உவமம் |
ஒப்பாக அமைந்தது |
பதி. 73 |
ஒப்பு + அமை + அம் = ஒப்பமம் >>> உவமம் = ஒப்பாக அமைந்தது |
|
உவர் |
மகிழ்ச்சி |
நற். 52 |
உவ (=மகிழ்) + அர் = உவர் = மகிழ்ச்சி |
|
உவர் |
உப்பு |
அக. 387 |
உப்பு + அர் = உப்பர் >>> உவர் |
|
உவர் |
உப்பளம் |
நற். 138 |
உப்பு + ஆர் (=பெறு, நிலம்) = உப்பார் >>> உவர் = உப்பினைப் பெறுகின்ற நிலம் = உப்பளம் |
|
உவரி |
கிணறு |
பெரு. 98 |
உய் (=நுகர்) + வார் (=நீர், தோண்டு) + இ = உய்வாரி >>> உவரி = நீரை நுகர்வதற்காகத் தோண்டப்படுவது = கிணறு |
|
உவலை, உவல் |
சருகு |
முல். 29, நற். 282 |
ஊழ் (=முதிர், பழு, உதிர்) + பலம் (=இலை) + ஐ = ஊழ்பலை >>> உவலை = பழுத்து உதிர்ந்த இலை = சருகு |
|
உவலை |
துன்பம் |
பதி. 85 |
உப்பு (=இன்பம்) + அல் (=எதிர்மறை) + ஐ = உப்பலை >>> உவலை = இன்பத்தின் எதிர்மறை = துன்பம் |
|
உவவு |
முழுமை |
புற. 3 |
ஓய்வு (=தணிவு, குறைவு) + அவி (=அழி, அறு) + உ = ஒய்வவு >>> உவவு = குறைவற்றது = முழுமை |
|
உவவு, உவா |
நிலா |
புற. 65, பரி. 11 |
உப்பு (=இன்பம்) + அம் (=அழகு, ஒளி) + உய் (=கொடு) = உப்பமுய் >>> உவவு >>> உவா = அழகிய இனிய ஒளியைத் தருவது |
|
உவவு |
முழுநிலா |
அக. 201 |
உவவு (=முழுமை, நிலா) >>> உவவு = முழுநிலா |
|
உவா |
யானை |
பதி. 79 |
உப்பு (=உயர், பெரு) + ஆ (=உயிரி) = உப்பா >>> உவா = உயர்ந்து பெருத்த உயிரி = யானை |
|
உவியல் |
சமைத்தது |
புற. 395 |
உவி (=சமை) + அல் = உவியல் = சமைத்தது |
|
உழக்கு |
அளவுப் பாத்திர வகை |
கலி. 96 |
ஊழ் (=நிறை, கருது, அள) + அகம் (=உள்ளிடம்) + உ = உழக்கு = நிறைத்து அளப்பதற்கான உள்ளிடம் கொண்டது. |
|
உழலை |
செக்குமரம் |
கலி. 106 |
உழ (=திரி, சுற்று) + அள் (=தண்டு) + ஐ = உழளை >>> உழலை = சுற்றுகின்ற தண்டினை உடையது = செக்கு |
|
உழவர் |
உழுபவர் |
சிறு. 190 |
உழு + அவர் = உழவர் = உழுகின்றவர் |
|
உழவு |
உழுதல் |
புற. 366 |
உழு + ஔ = உழவு = உழுதல் |
|
உழுந்து, உழுத்து |
பொங்கி எழும் மாவு வகை |
அக. 86, புற. 299 |
ஊழ் (=காலமுதிர்வு, மூடு, பதனழி) + உந்து (=பொங்கு, எழு) = உழுந்து >>> உழுத்து = மூடிவைத்தால் காலமுதிர்வில் பதனழிந்து பொங்கி எழுவது |
|
உழுவை |
புலி, சிங்கம், சிறுத்தை |
கலி. 1, புற. 78, நற். 205 |
ஊழ் (=பகை) + உவா (=யானை) + ஐ = உழுவை = யானைக்குப் பகை = புலி, சிங்கம், சிறுத்தை முதலியன |
|
உழை |
மான் |
மது. 310 |
ஊழ் (=தசை, உடல்) + ஆய் (=அழகு, விரை) = உழாய் >>> உழை = அழகிய உடலுடன் விரையக் கூடியது = மான் |
|
உழை |
பூ |
பரி. 11 |
ஊழ் (=மலர்) + ஐ = உழை = மலர்வது = பூ |
|
உழை |
பக்கம் |
நற். 274 |
இழை (=நெருக்கமாகு) >>> உழை = நெருக்கம், பக்கம் |
|
உள்ளகம் |
மரப்பொந்து |
பட். 267 |
உள் (=உள்ளிடம்) + அகம் (=மரம்) = உள்ளகம் = மரப்பொந்து |
|
உள்ளகம் |
உள்ளிடம் |
பெரு. 6 |
உள் + அகம் (=இடம்) = உள்ளகம் = உள்ளிடம் |
|
உள்ளகம் |
நெஞ்சம் |
அக. 19 |
உள்ளு (=நினை) + அகம் (=இடம்) = உள்ளகம் = நினைக்குமிடம் |
|
உள்ளம், உளம் |
நெஞ்சம், அறிவு |
நற். 184, புற. 132, அக. 163 |
உள்ளு (=நினை) + அம் = உள்ளம் = நினைப்பது = நெஞ்சம், அறிவு |
|
உள்ளல் |
கருத்து |
புற. 394 |
உள்ளு (=கருது) + அல் = உள்ளல் = கருத்து |
|
உளி |
செதுக்குவது |
சிறு. 52 |
இளை (=குறை, செதுக்கு) + இ = இளி >>> உளி = செதுக்குவது |
|
உளியம் |
கரடி |
அக. 88 |
உளை (=குடை) + ஈ (=ஈசல்) + அம் (=உண்ணு) = உளீயம் >>> உளியம் = ஈசல்களைக் குடைந்து உண்பது = கரடி |
|
உளை |
தலைமயிர் |
சிறு. 92 |
இளி (=இகழ்ச்சி) + ஆய் (=அழகு, கொண்டாடு, நீங்கு, மென்மை) = இளாய் >>> உளை = அழகு என்று கொண்டாடப்படுவதும் நீங்கினால் இகழப்படுவதுமான மென்மையான பொருள் |
|
உளை |
நடுக்கம் |
பரி. 10 |
உலை (=அஞ்சு, நடுங்கு) >>> உளை = நடுக்கம் |
|
உற்கம் |
விண்கொள்ளி |
புற. 41 |
ஒல் (=சாய், விழு) + கம் (=ஆகாயம், ஒளி) = ஒல்கம் >>> உற்கம் = ஆகாயத்தில் இருந்து ஒளிர்ந்து விழுவது = விண்கொள்ளி |
|
உறல் |
காயம் |
பதி. 86 |
ஊறு (=காயம்) + அல் = உறல் |
|
உறல் |
கொலை |
குறு. 267 |
ஊறு (=கொலை) + அல் = உறல் |
|
உறல் |
மிகுதி |
கலி. 8 |
உறு (=மிகுதி) + அல் = உறல் |
|
உறல், உறவு |
அனுபவம் |
அக. 4, புற. 20 |
உறு (=அடை, அனுபவி) + அல் = உறல் = அனுபவம் |
|
உறல் |
தோற்றம் |
அக. 191 |
உறு (=நிகழ், தோன்று) + அல் = உறல் = தோற்றம் |
|
உறவி |
எறும்பு |
அக. 339 |
ஈர் (=இனிமை, சிறுமை, கவர், நீளு) + அவி (=நீங்கு, செல், உணவு, உயிர்) = இரவி >>> உறவி = உணவின் இனிமையால் கவரப்பட்டு நீண்டு செல்கின்ற சிற்றுயிரி = எறும்பு |
|
உறவு |
தொடர்பு |
புற. 395 |
உறு (=தொடு) + ஔ = உறவு = தொடர்பு |
|
உறி |
தாங்கு கயிறு |
கலி. 106 |
இறு (=தாங்கு, இறுக்கு, கட்டு) + இ = இறி >>> உறி = தாங்குமாறு இறுக்கிக் கட்டப்படுவது = தாங்கு கயிறு |
|
உறுகண் |
கொடுமை, துன்பம் |
அக. 121, பெரு. 43 |
உறு (=கெடு, அழி) + கண் (=அருள்) = உறுகண் = அருளின் கேடு = கொடுமை, துன்பம் |
|
உறுதி |
நிலைபேறு |
புற. 61 |
உறு (=நிலை) + தி = உறுதி = நிலைபேறு |
|
உறுப்பு |
உடலின் பாகம் |
புற. 28 |
ஊறு (=உடல், சேர்க்கை, வளர்) + பூ (=தோன்று) = உறுப்பூ >>> உறுப்பு = உடலுடன் சேர்ந்து தோன்றி வளர்வது |
|
உறுப்பு |
அனுபவம் |
பதி. 65 |
உறு (=அனுபவி) + பு = உறுப்பு = அனுபவம் |
|
உறுப்பு |
வாசனை |
அக. 340 |
உறு (=அடை, அனுபவி) + பூ (=மலர், தோன்று) = உறுப்பூ >>> உறுப்பு = மலரில் இருந்து தோன்றி அடைந்து அனுபவமாவது |
|
உறுவர் |
நண்பர், சுற்றத்தார் |
புற. 205, பதி. 43 |
உறு (=சேர், பொருந்து) + அர் = உறுவர் = பொருந்தியோர் = நண்பர், சுற்றத்தார் |
|
உறுவர் |
பெரியோர் |
புற. 381 |
உறு (=மிகுதி, பெருமை) + அர் = உறுவர் = பெரியவர் |
|
உறை |
மழைத்துளி |
திரு. 8 |
இறை (=உயரம், சிறுமை, சிதறு, மிகு) >>> உறை = உயரத்தில் இருந்து மிகுதியாகச் சிதறுகின்ற சிறுபொருள் = மழைத்துளி |
|
உறை |
கவசம், மூடி |
நற். 387, பரி. 10 |
இறு (=அழி, மறை) + ஐ = இறை >>> உறை = மறைப்பது = கவசம், மூடி |
|
உறை |
எல்லை |
பதி. 66 |
இறு (=முடி) + ஐ = இறை >>> உறை = முடிவு, எல்லை |
|
உறை |
உணவு |
பதி. 71 |
உறு (=அனுபவி, உண்) + ஐ = உறை = உணவு |
|
உறை |
உறுதி |
கலி. 45 |
உறு (=நிலை) + ஐ = உறை = நிலைபேறு, உறுதி |
|
உறை |
உடை |
அக. 46 |
ஊறு (=உடல், பொருத்துகை, நிறை) + ஐ (=மென்மை) = உறை >>> உடை = உடலில் நிறைவாகப் பொருத்தப்படும் மென்பொருள் |
|
உறை |
தயிர் |
புற. 257 |
இறு (=இறுகு, கெட்டியாகு) + ஐ (=மென்மை, அழகு, வெண்மை) = இறை >>> உறை = இறுகிக் கெட்டிப்படுகின்ற மென்மையான வெண்ணிறப் பொருள் = தயிர் |
|
உறை |
சுவர் |
பட். 76 |
இறு (=முடி, வரையறு, கட்டு) + ஐ = இறை >>> உறை = வரையறையாகக் கட்டப்படுவது = சுவர் |
|
உறையுள் |
வாழ்க்கை |
பதி. 89 |
உறை (=தங்கு, வாழ்) + உள் = உறையுள் = வாழ்க்கை |
|
உறையுள் |
வாழ்விடம் |
பரி. 17 |
உறை (=இடம்) + உள் (=இரு, வாழ்) = உறையுள் = வாழ்விடம் |
|
உறைவு |
தங்கல் |
நற். 4 |
உறை (=தங்கு) + பு = உறைபு >>> உறைவு = தங்கல் |
|
உன்னம் |
கருத்து |
அக. 65 |
ஈன் (=படை) + அம் (=சொல்) = இன்னம் >>> உன்னம் = சொல்லால் படைக்கப்படுவது = கருத்து. |
|
ஊக்கம் |
முயற்சி |
பதி. 94 |
உய் (=நடத்து) + கம் (=வினை) = உய்க்கம் >>> ஊக்கம் = வினையை நடத்துவது = முயற்சி |
|
ஊக்கல் |
முயற்சி |
பதி. 11 |
உய் (=நடத்து) + கால் (=உண்டாக்கு, செய்) = உய்க்கால் >>> ஊக்கல் = செயலை நடத்துவது = முயற்சி |
|
ஊகம் |
விளக்குமாற்றுப் புல் |
பெரு. 122 |
இகு (=துடை, சுத்தஞ்செய், திரட்டு, தொகு) + அம் (=நீளம்) = ஈகம் >>> ஊகம் = திரட்டிச் சுத்தம் செய்வதற்காக நீளமாகத் தொகுக்கப் படுவது = விளக்குமாறு, விளக்குமாற்றுப் புல் |
|
ஊகம் |
கருங்குரங்கு |
குறு. 249 |
ஊழ் (=கருமை, உடல்) + கம் (=வெண்மை, நரை, தலை) = ஊழ்கம் >>> ஊகம் = கரிய உடலும் நரைத்த தலையும் உடையது |
|
ஊங்கு |
முன்பு |
நற். 31 |
ஊழ் (=பொழுது) + கொய் (=நீங்கு) = ஊழ்கொய் >>> ஊங்கு = நீங்கிய பொழுது = முற்பொழுது, முன்பு |
|
ஊசல் |
அமர்ந்து ஆட்டி மகிழ்வது |
நற். 368 |
உய் (=செலுத்து) + ஆல் (=அமர், மகிழ், ஆட்டு) = உயால் >>> ஊசல் = மகிழ்ச்சிக்காக அமர்ந்து ஆட்டிச் செலுத்துவது |
|
ஊசல் |
ஆடும் காதணி |
பொரு. 30 |
உய் (=நீங்கு, அசை) + அள் (=காது, பொருந்து) = ஊயள் >>> ஊசல் = காதில் பொருந்தி அசைவது = ஆடும் காதணி |
|
ஊசி |
தைப்பதற்கான கூரிய பொருள் |
புற. 82 |
(1) ஓச்சு (=குத்து, நுழை, செலுத்து, உயர்த்து) + இ = ஓச்சி >>> ஊசி = குத்தி நுழைத்துச் செலுத்தி உயர்த்தப்படுவது. (2) இழை (=பின்னு, தை, நூல், பொருத்து) + இ = ஈழி >>> ஊசி = தைப்பதற்காக நூலுடன் பொருத்தப்படுவது. |
|
ஊசி |
மேற்கு |
புற. 229 |
ஊழ் (=சூரியன், மறை) + இ = ஊழி >>> ஊசி = சூரியன் மறைவது |
|
ஊடல் |
பேச்சற்ற பிரிவு |
நற். 217 |
உடை (=வெளிப்படுத்து, பேசு, பிரி) + அல் (=எதிர்மறை) = ஊடல் = பேச்சற்ற பிரிவு |
|
ஊடு |
நடு |
நற். 366 |
இடை (=நடு) + உ = ஈடு >>> ஊடு |
|
ஊண் |
உணவு |
பொரு. 119 |
உண் >>> ஊண் = உண்ணப்படுவது = உணவு |
|
ஊதியம் |
இலாபம் |
புற. 154 |
உறு (=பெறு, மிகுதி) + ஈ (=கொடு) + அம் = உறீயம் >>> ஊதியம் = கொடுத்ததினும் மிகுதியாகப் பெறுவது = இலாபம் |
|
ஊதுலை |
காற்று உலை |
அக. 96 |
ஊதை (=காற்று) + உலை = ஊதுலை = காற்று உலை |
|
ஊதை |
காற்று |
நற். 15 |
உந்து (=அசை, வீசு, மோது, தள்ளு) + ஐ = உந்தை >>> ஊதை = அசைவதும் வீசுவதும் மோதித் தள்ளுவதும் ஆனது = காற்று |
|
ஊதை |
பனித்துகள் |
அக. 183 |
உறை (=இறுகச்செய், நீர்த்துளி) >>> ஊதை = இறுகச்செய்த நீர்த்துளி = பனித்துகள் |
|
ஊமன், ஊம், ஊமை |
பேச்சற்றவன் |
குறு. 58, புற. 28, மலை. 501 |
உய் (=அறிவி, பேசு) + மை (=மலடு, பிறவி) + அன் = உய்மன் >>> ஊமன் = மலட்டுப் பேச்சுடைய பிறவி |
|
ஊர் |
ஓரூர் மக்கள், வாழிடம் |
புற. 392, ஐங். 31 |
ஓர் (=ஒன்றுபடு, கூடு, ஆலோசி) >>> ஊர் = ஒற்றுமையாய்க் கூடி ஆலோசிப்போர் = ஒரு ஊர் மக்கள் > மக்கள் வாழிடம் |
|
ஊர்தி |
வாகனம் |
புற. 27 |
ஊர் (=பயணி) + தி = ஊர்தி = பயணிப்பது = வாகனம் |
|
ஊர்தி |
நடை |
புற. 305 |
ஊர் (=செல், நட) + தி = ஊர்தி = நடை |
|
ஊரல் |
பூச்சு |
அக. 102 |
உரை (=மெருகு, பூசு) + அல் = ஊரல் = பூச்சு |
|
ஊழி |
வாழ்நாள் |
திரு. 164 |
ஊழ் (=மறை, காலம்) + ஈ (=படை, தோன்று) = ஊழீ >>> ஊழி = தோன்றி மறையும் காலம் = வாழ்நாள் |
|
ஊழி |
முறைமை |
மது. 21 |
ஊழ் (=முறைமை) + இ = ஊழி = முறைமை |
|
ஊழி |
பெருங்காலம் |
பதி. 90 |
ஊழ் (=முதிர், பெருகு, காலம்) + இ = ஊழி = பெருங்காலம் |
|
ஊழி |
முடிவுகாலம் |
பரி. 2 |
ஊழ் (=முடிவு, காலம்) + இ = ஊழி = முடிவு காலம் |
|
ஊழி |
காலம் |
பரி. 2 |
ஊழ் (=காலம்) + இ = ஊழி |
|
ஊற்றம் |
வலிமை |
புற. 366 |
உறை (=இறுகு, வலுவடை) + அம் = ஊற்றம் = வலிமை |
|
ஊற்று |
சுரப்பது |
பெரு. 98 |
ஊறு (=சுர) + உ = ஊற்று = சுரப்பது |
|
ஊற்றுக்களம் |
குரல்வளை |
கலி. 103 |
ஊறு (=உடல்) + கலி (=ஒலி, தோன்று) + அம் = ஊறுக்கலம் >>> ஊற்றுக்களம் = உடலில் ஒலி தோன்றுமிடம் = குரல்வளை |
|
ஊற்று |
பற்றுக்கோடு |
கலி. 146 |
உறு (=சார்ந்திரு, உறுதியாகு) + உ = ஊற்று = சார்ந்திருக்கும் உறுதியைக் கொண்டது = பற்றுக்கோடு |
|
ஊறல் |
சுரப்புநீர் |
நற். 333 |
ஊறு (=சுர) + ஆல் (=நீர்) = ஊறால் >>> ஊறல் = சுரந்த நீர் |
|
ஊறு |
தொடுகை |
மது. 385 |
உறு (=தொடு) >>> ஊறு = தொடுகை |
|
ஊறு |
தங்கல் |
மலை. 41 |
உறு (=தங்கு) >>> ஊறு = தங்கல் |
|
ஊறு |
துன்பம் |
மலை. 284 |
உறு (=வருந்து) >>> ஊறு = வருத்தம், துன்பம் |
|
ஊறு |
காயம் |
மலை. 332 |
உறு (=சிதை, காயமடை) >>> ஊறு = சிதைவு, காயம் |
|
ஊறு |
தசை |
பதி. 51 |
உறு (=தோன்று, தங்கு) + உய் (=உயிர்) = ஊறுய் >>> ஊறு = உயிர் தோன்றித் தங்குவது = உடல் > தசை |
|
ஊன், ஊனம் |
மாமிசம் |
அக. 169, பதி. 21 |
உய் (=உயிர், நீக்கு) + உண் = உயுண் >>> ஊன் = உயிரை நீக்கி உண்ணப்படுவது = மாமிசம் |
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
உங்கள் கருத்துக்களைத் தமிழில் தட்டச்சு செய்யும் வழி:
வலப்பக்கத்தில் உள்ள பகுதியில் தமிழ் ஒலிகளை ஆங்கில எழுத்துக்களில் அசசடித்து நகல் செய்து இங்கே ஒட்டலாம்.