தமிழ்ச்சொல் |
பொருள் |
மேற்கோள் |
பிறப்பியல் |
அக்குளு |
தயக்கம் |
கலி. 94 |
ஆக்கு (=செய்) + இளை (=சோர், பின்வாங்கு) + உ = அக்கிளு
>>> அக்குளு = செய்வதற்குப் பின்வாங்குதல் |
அகடு |
கண்ணிமை |
நற். 370 |
ஆகம் (=கண்) + அடை (=பொருந்து, மூடு) + உ = அகடு = கண்களைப்
பொருந்தி மூடுவது = கண்ணிமை |
அகடு |
வயிறு |
ஐங். 81 |
அகம் (=உள்ளிடம்) + அடை (=சேர், தங்கு, உணவு) + உ = அகடு
= உணவு சேர்ந்து தங்கும் உள்ளிடம் = வயிறு. |
அகடு |
உள்ளிடம் |
புற. 390 |
அகம் (=உள்) + அடை (=இடம்) + உ = அகடு = உள்ளிடம் |
அகப்பா |
கோட்டை |
நற். 14 |
அகை (=உயர், நீள், வளை, தடு) + பா (=காப்பு) = அகைப்பா
>>> அகப்பா = உயரமாகவும் நீளமாகவும் வளைக்கப்பட்டுத் தடுக்கின்ற காப்பு. |
அகல் |
சிறுதீ விளக்கு |
நெடு. 102 |
அகை (=எரி, தளிர், அறு) + அல் (=இருள்) = அகல் = எரியின் தளிரால்
இருளை அறுப்பது = சிறுதீ விளக்கு |
அகல் |
முழுமை |
கலி. 56 |
அகை (=அறு, குறை) + அல் (=இன்மை) = அகல் = குறைவின்மை = முழுமை |
அகலம் |
மார்பு |
நற். 235 |
ஆகம் (=உடல்) + அள் (=செறிவு, திரட்சி, வலிமை) + அம் = அகளம்
>>> அகலம் = திரண்டு வலுவான உடல் பகுதி |
அகலம் |
பெருமை |
புற. 20 |
அகல் (=விரிவடை, பெரு) + அம் = அகலம் = பெருமை |
அகவல் |
பாட்டு |
பதி. 43 |
அகவு (=பாடு) + அல் = அகவல் = பாட்டு |
அகவலன் |
பாடுவோன் |
பதி. 43 |
அகவல் (=பாட்டு) + அன் = அகவலன் = பாடுபவன் |
அகவன் |
பாடுவோன் |
மது. 223 |
அகவு (=பாடு) + அன் = அகவன் = பாடுவோன் |
அகழி, அகழ் |
மதில் சூழ் குளம் |
புற. 18, 379 |
அகை (=வளை, சுற்று, தடு) + ஆழ் (=தோண்டு) + இ = அகாழி
>>> அகழி = தடுப்புக்காக சுற்றிலும் தோண்டியது |
அகளம் |
நீர் ஏற்றும் கூடை |
மலை. 104 |
அகை (=உயர்த்து, இழு) + ஆல் (=அகன்றசட்டி, நீர்) + அம் = அகாலம்
>>> அகளம் = நீரை இழுத்து உயர்த்துவதற்கான அகன்ற சட்டி. |
அகில் |
நறுமண மர வகை |
சிறு. 263 |
அகை (=கிளை, முறி, எரி, பரப்பு) + உள் (=இனிமை) = அகுள்
>>> அகில் = எரித்தால் இனிமை பரப்பும் முறிகிளை |
அங்கண் |
அருள் |
கலி. 37 |
ஐ (=மென்மை) + கண் (=உறுப்பு, உணர்த்துவது) = ஐங்கண்
>>> அங்கண் = கண்களால் உணர்த்தும் மென்மை = அருள் |
அங்காடி |
கடை, கடைத்தெரு |
மது. 430 |
ஆக்கம் (=பொருள், பணம், அமைப்பு) + ஆடு (=சொல்) + ஈ (=கொடு)
= அக்காடீ >>> அங்காடி = பொருளுக்குப் பணம் சொல்லிக் கொடுப்பதற்காக அமைக்கப்பட்டது |
அங்கி |
தீ |
பட். 54 |
அகை (=எரி) + இ = அக்கி >>> அங்கி = எரிப்பது = தீ |
அங்குசம் |
யானைத் தோட்டி |
திரு. 110 |
எஃகு (=கூர்மை, இரும்பு, ஏறு) + ஓச்சு (=செலுத்து) + அம்
(=நீளம்) = எஃகோச்சம் >>> அங்குசம் = ஏறிச் செலுத்துவதற்கான கூரிய நீண்ட
இரும்பு |
அங்கை |
விரல் |
முல். 95 |
(1) ஆய் (=எண்ணு, பிரி) + கை = அய்க்கை >>> அங்கை
= எண்ணுவதற்காக கையில் பிரிக்கப்படுவது = விரல். (2) ஐ (=ஐந்து) + கை (=உறுப்பு,
பிரிவு) = ஐக்கை >>> அங்கை = கையில் ஐந்தாகப் பிரிந்திருப்பது = விரல் |
அச்சம், அச்சு |
பயம் |
குறு. 392, பரி. 3 |
அஞ்சு (=பயப்படு) + அம் = அஞ்சம் >>> அச்சம் = பயம் |
அச்சிரம் |
குளிர்காலம் |
ஐங். 223 |
அசை (=நீங்கு, நடுங்கு) + எரி (=வெப்பம்) + அம் (=காலம்)
= அச்செரம் >>> அச்சிரம் = வெப்பம் நீங்கி நடுங்கும் காலம் |
அச்சு |
அச்சுமரம் |
புற. 102 |
ஆழி (=சக்கரம்) + உய் (=செலுத்து) = அழுய் >>> அசு
>>> அச்சு = சக்கரங்களைச் செலுத்துவது = அச்சுமரம் |
அசா |
சோர்வு |
அக. 47 |
ஆய் (=வருந்து, சோர்) + ஆ = அயா >>> அசா = வருத்தம்,
சோர்வு |
அசுணம் |
பூனை |
அக. 88 |
அசை (=ஒலி, இசை) + உண் (=அனுபவி) + அம் (=புளகம், இனிமை, விலங்கு)
= அசுணம் = இனிய இசையை அனுபவித்துப் புளகமுறும் விலங்கு = பூனை |
அசும்பு |
நீரூற்று |
அக. 8 |
அயம் (=நீர், குளம்) + உப்பு (=பெருகு) = அயுப்பு
>>> அசும்பு = நீர் பெருகுகின்ற குளம் |
அசைவு |
சோர்வு |
நற். 81 |
அசை (=சோர்) + வு = அசைவு = சோர்வு |
அசைவு |
தங்கல் |
அக. 255 |
அசை (=தங்கு) + வு = அசைவு = தங்கல் |
அசோகம் |
நறுமண மர வகை |
கலி. 57 |
அசை (=வருத்து) + ஓ (=நீக்கு) + கம் (=நறுமணம்) = அசோகம்
= வருத்தத்தை நீக்கும் நறுமணம் கொண்டது |
அஞ்சல் |
பயம் |
குறி. 181 |
அஞ்சு (=பயப்படு) + அல் = அஞ்சல் = பயம் |
அஞ்சனம் |
அழகுக்காக பூசுவது |
ஐங். 16 |
ஆசு (=நுட்பம்) + அணி (=முகம், அழகு, பூசு) + அம் = அச்சணம்
>>> அஞ்சனம் = அழகுக்காக முகத்தில் பூசப்படும் நுண்பொருள் = பூச்சு மை
/ பூச்சு பொடி |
அஞ்சில் |
அழகுக்காக பூசுவது |
அக. 129 |
ஆய் (=அழகு, நுண்மை) + எல் (=இரவு, கருமை) = அய்யெல்
>>> அஞ்சில் = அழகுக்கான கரிய நுண்பொருள் |
அஞ்ஞை |
குழந்தை |
அக. 15 |
ஆய் (=கொய், பிரித்தெடு, கொண்டாடு, அழகு, மென்மை, சிறுமை)
+ ஐ = அய்யை >>> அஞ்ஞை = கொய்து பிரித்தெடுத்து கொண்டாடப்படும் அழகும் மென்மையும்
உடைய சிறியது = குழந்தை, குட்டி |
அஞர் |
சோர்வு, வருத்தம் |
பொரு. 88, அக. 202 |
அயர் (=சோர், வருந்து) >>> அஞர் = சோர்வு, வருத்தம் |
அடக்கம் |
பணிவு |
கலி. 32 |
அடங்கு (=பணி) + அம் = அடங்கம் >>> அடக்கம் = பணிவு |
அடகு |
இலைக்கறி |
புற. 197 |
அடை (=இலை, உணவு, பெறு) + அகை (=எரி, சமை) + உ = அடகு = இலையைச்
சமைத்துப் பெறும் உணவு |
அடகு |
இலை |
புற. 318 |
ஆடு (=அசை) + அகை (=தளிர்) + உ = அடகு = தளிர்த்து அசைவது
= இலை |
அடங்கல் |
குறைவு |
கலி. 13 |
அடங்கு (=குறை) + அல் = அடங்கல் = குறைவு |
அடங்கார் |
பகைவர் |
பதி. 39 |
அடங்கு (=பணி) + ஆ + ஆர் = அடங்கார் = பணியாதவர் |
அட்டில் |
சமையலறை |
சிறு. 132 |
அடு (=சமை) + இல் (=வீடு, இடம்) = அட்டில் = வீட்டில் சமைக்கும்
இடம் = சமையலறை |
அடர் |
ஒளித்தகடு |
கலி. 140 |
ஏடு (=இதழ், தகடு) + ஆர் (=மின்னு, ஒளிர்) = எடார்
>>> அடர் = ஒளிர்கின்ற தகடு |
அடல் |
கொலை |
கலி. 102 |
அடு (=கொல்) + அல் = அடல் = கொலை |
அடல் |
வெற்றி |
புற. 377 |
அடு (=வெல்) + அல் = அடல் = வெற்றி |
அடல் |
போர் |
அக. 45 |
அடு (=போரிடு) + அல் = அடல் = போர் |
அடல் |
சமையல் |
புற. 393 |
அடு (=சமை) + அல் = அடல் = சமையல் |
அடார், அடாஅர் |
கற்பொறி |
புற. 19, மலை. 194 |
அறை (=பாறை, பள்ளம்) + ஆர் (=பொருத்து, கட்டு, மூடு, தண்டு)
= அறார் >>> அடார் = பாறையால் பள்ளத்தை மூடுமாறு தண்டினைப் பொருத்திக் கட்டப்படுவது |
அடிசில் |
வெண் சோறு |
புற. 188 |
அடு (=சமை, ஒப்பு) + செல் (=கறையான்) = அடுசெல்
>>> அடிசில் = கறையானை ஒப்பச் சமைக்கப்பட்டது |
அடிசில் |
சமைத்த உணவு |
குறி. 204 |
அடு (=சமை) + சில் = அடுசில் >>> அடிசில் = சமைக்கப்பட்டது
= சமைத்த உணவு |
அடியுறை |
அடைக்கலம் |
பரி. 18 |
அடி (=பாதம்) + உறை (=பொருந்து, வாழ்வு) = அடியுறை = பாதம்
பொருந்திய வாழ்வு |
அடுக்கம் |
குன்று |
நற். 233 |
அடை (=சேர், திரள், இடம்) + உகை (=உயர்) + அம் = அடுக்கம்
= உயரமாகச் சேர்ந்து திரண்ட இடம் = குன்று |
அடுக்கல் |
குன்று |
மலை. 19 |
அடை (=சேர், திரள், இடம்) + உகை (=உயர்) + அல் = அடுக்கல்
= உயரமாகச் சேர்ந்து திரண்ட இடம் = குன்று |
அடுப்பு |
சூலை |
புற. 164 |
ஆடு (=சமையல், முயலு) + பு = அடுப்பு = சமையல் முயலப்படுவது
= சூலை |
அடும்பு |
கொடி வகை |
நற். 145 |
அடை (=ஒப்பு, இலை, பிரிவு, பிளவு) + இழுவை (=நீட்டம், கயிறு)
+ உ = அடிழுவு >>> அடுயுபு >>> அடும்பு = பிளந்த இலைகளைக் கொண்ட
நீண்ட கயிறு போன்றது |
அடை |
வழி |
அக. 75 |
ஆடு (=அசை, செல்) + ஐ = அடை = செல்வதற்கானது |
அடை |
இலை |
அக. 96 |
ஏடு (=இலை) + ஐ = எடை >>> அடை |
அடை |
உணவு |
புற. 366 |
அடு (=சமை) + ஐ = அடை = சமைக்கப்பட்டது |
அடையல் |
செருப்பு |
பரி. 21 |
அடி (=பாதம்) + ஆழ் (=நுழை) + அல் = அடாழல் >>> அடையல்
= பாதத்தில் நுழைக்கப்படுவது = செருப்பு |
அணங்கு |
பேய் |
அக. 7 |
அணை (=அவி, இற) + அகம் (=உயிர்) + உ = அணக்கு
>>> அணங்கு = இறந்த உயிர் = பேய் |
அணங்கு |
கோபம் |
பதி. 11 |
எண் (=சிந்தி) + அகை (=எரி, வெப்புறு) + உ = எணக்கு
>>> அணங்கு = வெப்புடைய சிந்தனை = சினம் |
அணங்கு |
நோய், துன்பம் |
நற். 17, புற. 349 |
அணை (=சார்) + அகை (=வருத்து) + உ = அணக்கு >>> அணங்கு
= சார்ந்து வருத்துவது = நோய், துன்பம் |
அணங்கு |
பேரழகு |
நற். 9 |
அணி (=அழகு) + அகை (=எரி, ஒளிர்) + உ = அணக்கு
>>> அணங்கு = ஒளிரும் அழகு = பேரழகு |
அணங்கு |
பேய் பிடித்தல் |
நற். 322 |
அணை (=சார், பற்று) + அகம் (=ஆன்மா, பேய்) + உ = அணக்கு
>>> அணங்கு = பேய் பற்றுதல் |
அணங்கு |
மோகினி |
கலி. 52 |
அணி (=பெருமை, அழகு) + அகை (=வருத்து) + உ = அணக்கு
>>> அணங்கு = பேரழகால் வருத்துபவள் |
அணங்கு |
கடவுள் |
திரு. 289 |
ஆணம் (=பற்றுக்கோடு) + அகம் (=உயிர்) + உ = அணக்கு
>>> அணங்கு = உயிர்களின் பற்றுக்கோடு = கடவுள் |
அணங்கு |
குட்டி |
அக. 381 |
அணை (=பிற) + அகம் (=உயிர்) + உ = அணக்கு >>> அணங்கு
= பிறந்த உயிர் = குட்டி |
அணங்கு |
கொலை |
புற. 174 |
அணை (=அவி, அழி) + அகம் (=உயிர்) + உ = அணக்கு
>>> அணங்கு = உயிரை அழித்தல் = கொலை |
அண்டர் |
இடையர் |
குறு. 210 |
ஆன் (=பசு) + தார் (=கூட்டம், உடையோர்) = அன்றார்
>>> அண்டர் = பசுக் கூட்டத்தை உடையோர் = இடையர் |
அண்டர் |
பகைவர் |
பதி. 88 |
அண்டு (=பொருந்து, ஒட்டு) + ஆ + ஆர் = அண்டார்
>>> அண்டர் = ஒட்டாதவர் = பகைவர் |
அண்ணல் |
உயரம் |
நற். 236 |
அண (=தலையெடு, உயர்) + அல் = அண்ணல் = உயரம் |
அண்ணல் |
தலைமை, தலைவன் |
குறி. 171, பதி. 81 |
அணி (=கூட்டம், முகம்) + அல் = அண்ணல் = கூட்டத்தின் முகமாக
இருப்பது = தலைமை, தலைவன் |
அண்மை |
நெருக்கம் |
கலி. 108 |
அள் (=செறி, நெருங்கு) + மை = அண்மை = நெருக்கம் |
அணல் |
கழுத்து |
பெரு. 205 |
அணி (=முகம், தலை, பொருத்து, பகுதி) + அல் = அணல் = தலையைப்
பொருத்துகின்ற பகுதி = கழுத்து |
அணல் |
தாடி |
ஐங். 389 |
அணி (=முகம், பக்கம்) + அள் (=செறி) = அணள் >>> அணல்
= முகத்தின் பக்கங்களில் செறிந்திருப்பது = தாடி |
அணல் |
தாடை, கன்னம் |
நற். 22 |
அணி (=முகம், பக்கம்) + அல் = அணல் = முகத்தின் பக்கங்களாக
இருப்பது = கன்னம், தாடை |
அணி |
அழகு |
அக. 5 |
அல் (=இருள், கருமை, கறை) + நீ (=நீங்கு) = அனீ
>>> அணி = இருள் / கறை நீங்கியது = ஒளி / அழகு |
அணி |
நெருக்கம் |
புற. 375 |
அண் (=நெருங்கு) + இ = அணி = நெருக்கம் |
அணில் |
சிறு உயிர் வகை |
பெரு. 85 |
அணி (=உயரம், பொருந்து, ஒலி, அழகு, வரிசை, வரி ) + எல் (=ஒளி,
வெண்மை, இருள், கருமை) = அணெல் >>> அணில் = அழகான வெண்ணிற கருநிற வரிகளுடன்
உயரத்தில் பொருந்தி ஒலிப்பது |
அணை |
படுக்கை |
கலி. 72 |
அள் (=செறி, பொருந்து) + நை (=வாடு, சோர், நீங்கு) = அணை
= சோர்வு நீங்கப் பொருந்துவது = படுக்கை |
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
உங்கள் கருத்துக்களைத் தமிழில் தட்டச்சு செய்யும் வழி:
வலப்பக்கத்தில் உள்ள பகுதியில் தமிழ் ஒலிகளை ஆங்கில எழுத்துக்களில் அசசடித்து நகல் செய்து இங்கே ஒட்டலாம்.