|
தமிழ்ச் சொல் |
பொருள் |
மேற்கோள் |
பிறப்பியல் |
|
அரி |
கருமை |
திரு. 76 |
ஆர் (=ஒளிர்) + ஈ (=அழிவு) = அரீ >>> அரி = ஒளியின் அழிவு = இருள், கருமை |
|
அரி |
பன்றி |
பெரு. 202 |
ஆர் (=உண், பூமி) + ஈ (=பிள) = அரீ >>> அரி = உணவுக்காக பூமியைப் பிளப்பது = பன்றி |
|
அரி |
நண்டு |
பெரு. 473 |
ஆர் (=உண், பெறு, கைகளால் பற்று) + ஈ (=வெட்டு) = அரீ >>> அரி = கைகளால் பற்றி வெட்டி உண்பது |
|
அரி |
கட்டு |
மது. 612 |
ஆர் (=கட்டு) + இ = அரி = கட்டு |
|
அரி |
கண் |
நெடு. 164 |
ஆர் (=ஒளிர், பெறு, அனுபவி) + இ = அரி = ஒளியால் அனுபவம் பெறுவது = கண் |
|
அரி |
வண்டு |
மது. 252 |
ஆர் (=பரவு, சுற்று, ஒலி, உண்) + இ = அரி = பரவிச் சுற்றிக்கொண்டு ஒலித்தவாறே உண்பது = வண்டு, தேனீ |
|
அரி |
நெற்கதிர் |
மலை. 180 |
ஆர் (=நிலம், அழகு, பரவு, நிறை, உண், கட்டு) + ஈ (=அறு) = அரீ >>> அரி = நிலத்தை அழகாக்கிப் பரவி நிறைந்து அறுத்துக் கட்டப்படும் உணவு = நெற்கதிர் |
|
அரி |
வண்ணவரி |
மலை. 45 |
ஆர் (=அழகு, பரப்பு, நீட்டு) + இ = அரி = அழகுக்காக நீட்டப்படுவது = வண்ணவரி |
|
அரி |
சிலம்பு |
நற். 250 |
ஆர் (=கால், கட்டு, அணி, ஒலி) + இ = அரி = காலில் கட்டி அணியப்பட்டு ஒலிப்பது = சிலம்பு |
|
அரி |
கொட்டை |
கலி. 69 |
ஆர் (=பரவு, ஆடு, ஒலி, நிறை) + இ = அரி = ஆட்டத்தில் ஒலிப்பதற்காக நிறைக்கப்படுவது = பரல், கொட்டை |
|
அரி |
கள் |
அக. 122 |
ஆர் (=மரம், பெறு, குடி, அழகு, வெண்மை) + இ = மரத்திலிருந்து பெற்றுக் குடிக்கப்படும் வெண்ணிறத்தது |
|
அரி |
தீ |
அக. 236 |
ஆர் (=பரவு, உண்) + ஈ (=அழி) = அரீ >>> அரி = பரவி உண்டு அழிப்பது -= தீ |
|
அரி |
வெண்மை |
அக. 271 |
ஆர் (=மின்னு, நிறம்) + இ = அரி = மின்னல் நிறம் |
|
அரி |
அழகு, நிறம் |
பெரு. 490, மலை. 413 |
ஆர் (=அழகு, நிறம்) + இ = அரி = அழகு, நிறம் |
|
அரி |
மென்மை |
நற். 110 |
அரை (=தேய், மெலி) + இ = அரி = மெலிவு, மென்மை |
|
அரி |
தோல் |
குறி. 193 |
ஆர் (=பொருந்து, மறை) + ஊ (=தசை) = அரூ >>> அரி = தசையில் பொருந்தி மறைப்பது = தோல் |
|
அரி |
மயிர் |
பதி. 12 |
அரி (=அறு, நீக்கு, மென்மை, தோல்) >>> அரி = தோலில் இருந்து அறுத்து நீக்கப்படும் மென்பொருள் = மயிர் |
|
அரி |
பசுமை |
கலி. 109 |
ஆர் (=பூமி, பொருந்து, பரவு, அழகு) + இ = அரி = பூமியில் பொருந்திப் பரவி அழகு சேர்ப்பது = பசுமை |
|
அரி |
நீர் |
அக. 45 |
அரி (=தீ, அழி) >>> அரி = தீயை அழிப்பது = நீர் |
|
அரி |
ஒப்பு, சமம் |
ஐங். 200 |
ஆர் (=ஒப்பு) + இ = அரி = ஒப்பு, சமம் |
|
அரி |
மலை |
கலி. 91 |
ஆர் (=பரவு, நிறை, பெரு, நிலம்) + இ = அரி = பெருத்துப் பரந்திருக்கும் நிலம் = மலை |
|
அரி |
அரிசி |
மலை. 180 |
அரி (=நெற்கதிர், நெல், நீக்கு, தோல்) + ஈ (=படை) = அரீ >>> அரி = நெல்லின் தோல் நீக்கிப் படைத்தது |
|
அரி |
மரம் |
அக. 151 |
ஆர் (=மரம்) + இ = அரி |
|
அரி |
இரத்தம் |
பரி. 10 |
அரி (=தோல், அறு, ஒழுகு) >>> அரி = தோலை அறுத்தால் ஒழுகுவது = இரத்தம் |
|
அரிகால் |
கதிர் அறுத்த தாள் |
அக. 41 |
அரி (=நெற்கதிர், நீக்கு) + கால் (=தண்டு) = அரிகால் = நெற்கதிரில் இருந்து நீக்கிய தண்டு |
|
அரிசி |
தோல் நீக்கிய நெல்மணி |
திரு. 233 |
அரி (=நெற்கதிர், நெல், நீக்கு, தோல்) + ஈ (=படை) = அரியீ >>> அரிசி = நெல்லின் தோல் நீக்கிப் படைத்தது |
|
அரிஞர் |
அறுவடை செய்வோர் |
அக. 84 |
அரி (=நெற்கதிர், அறு) + நர் = அரிநர் >>> அரிஞர் = நெற்கதிரை அறுப்போர் |
|
அரிது |
கடினமானது |
நற். 203 |
அருமை (=கடினம்) + து = அருது >>> அரிது = கடினமானது |
|
அரிமான், அரிமா |
சிங்கம் |
பதி. 88, நற். 112 |
அரி (=தீ, நிறம், மயிர், கொல்) + மா (=விலங்கு) = அரிமா = தீநிற மயிருடைய கொல்லும் விலங்கு |
|
அரியல் |
கள் |
பதி. 62 |
அரி (=கள்) + அல் = அரியல் |
|
அரில் |
மீன் |
நற். 4 |
அரி (=கண், அழகு, ஒளி) + ஏல் (=ஒப்பு, நீர்) = அரேல் >>> அரில் = நீரில் கண் போல அழகாக ஒளிர்வது = மீன் |
|
அரில் |
பின்னல் |
குறு. 364 |
ஆர் (=பொருந்து, பின்னு) + இல் = அரில் = பின்னல் |
|
அரில் |
போர் |
பதி. 12 |
ஆர் (=போரிடு) + இல் = அரில் = போர் |
|
அரில் |
மூங்கில் |
கலி. 13 |
அரி (=தீ, உண்டாக்கு, மரம்) + ஏல் (=பொருந்து, உரசு) = அரேல் >>> அரில் = உரசித் தீயை உண்டாக்கும் மரம் |
|
அரிவை |
இளம்பெண் |
நற். 41 |
அரி (=கண், அழகு) + மை (=அஞ்சனம், இளமை) = அரிமை >>> அரிவை = அஞ்சன அழகுடைய கண்களும் இளமையும் உடையவள் = இளம்பெண் |
|
அருகு |
நெருக்கம் |
புற. 207 |
ஆர் (=பொருந்து) + உகை (=செல், பிரி) + உ = அருகு = பிரிவுடன் பொருந்துகை = நெருக்கம் |
|
அருகு |
விளிம்பு |
அக. 131 |
ஆர் (=இடம், பரவு) + உகு (=முடி) = அருகு = இடப் பரப்பின் முடிவு = எல்லை, விளிம்பு |
|
அருப்பம் |
கோட்டை |
முல். 26 |
ஆர் (=கட்டு, சுற்று, தடு) + உப்பு (=உயர்) + அம் (=நீளம்) = அருப்பம் = உயரமாகவும் நீளமாகவும் சுற்றிக் கட்டப்படும் தடுப்பு = கோட்டை மதில் |
|
அருப்பம் |
பெருங் கடினம் |
மலை. 378 |
அருமை (=கடினம்) + உப்பு (=பெரு) + அம் = அருப்பம் = பெருங் கடினம் |
|
அருங்குரை |
பெருங் கடினம் |
அக. 33 |
அருமை (=கடினம்) + குரை (=பெருமை) = அருங்குரை = பெருங் கடினம் |
|
அரும்பு |
மொட்டு |
முல். 10 |
ஆர் (=கூர்மை, மலர்) + உப்பு (=உயர், தோன்று) = அருப்பு >>> அரும்பு = கூர்மையாய்த் தோன்றும் மலர் |
|
அருவி |
மலை நீர் வீழ்ச்சி |
திரு. 316 |
அரி (=மலை, ஒழுகு, நீர்) + வீழ் (=விழு) = அரிவீழ் >>> அருவி = மலையில் இருந்து ஒழுகி விழும் நீர் |
|
அருள் |
அன்பு |
ஐங். 362 |
ஆர் (=கட்டு, பிணி) + உள் (=உள்ளம்) = அருள் = உள்ளங்களைப் பிணிப்பது = அன்பு |
|
அருள் |
ஒளி |
கலி. 148 |
ஆர் (=ஒளிர்) + உள் = அருள் = ஒளி |
|
அருள் |
அச்சம் |
அக. 117 |
அரி (=வலிமை, அறு) + உள் (=உள்ளம்) = அருள் = உள்ளத்தின் வலிமையை அறுப்பது = அச்சம் |
|
அரை |
தண்டு |
பெரு. 83 |
ஆர் (=தண்டு) + ஐ = அரை |
|
அரை |
இலை |
சிறு. 183 |
அரி (=பசுமை, மென்மை) + ஐ = அரை = பசுமை நிறத்தில் மெலிந்திருப்பது = இலை |
|
அரை |
இடுப்பு |
பெரு. 467 |
ஆர் (=தண்டு, கால், பொருந்து, இடம்) + ஐ = அரை = கால்கள் பொருந்தும் இடம் = இடுப்பு |
|
அரை |
வயிறு |
மலை. 562 |
ஆர் (=உண், செல், தங்கு, இடம்) + ஐ = அரை = உண்டது சென்று தங்கும் இடம் = வயிறு |
|
அரை |
பாதி |
நற். 68 |
அரி (=அறு, சமம்) + ஐ = அரை = சமமாக அறுத்தது |
|
அரைசன், அரைசர் |
மன்னன், மன்னர் |
கலி. 130, நற். 291 |
ஆர் (=பூமி, நாடு) + ஐ (=தலைமை) + அன் = அரையன் >>> அரைசன் = நாட்டின் தலைவன் |
|
அரைசு |
நாட்டுத் தலைமை |
பதி. 34 |
ஆர் (=பூமி, நாடு) + ஐ (=தலைமை) + உ = அரையு >>> அரைசு = நாட்டின் தலைமை |
|
அரையம் |
அரசமரம் |
ஐங். 325 |
அரை (=இலை, தண்டு, காம்பு, மரம்) + அம் (=நீளம், ஒலி) = அரையம் = நீண்ட காம்புகளுடன் ஒலிக்கும் இலைகளைக் கொண்ட மரம் |
|
அல்கல் |
இரவு |
கலி. 92 |
அல் (=இருள்) + கால் (=பொழுது) = அல்கால் >>> அல்கல் = இருண்ட பொழுது = இரவு |
|
அல்கல் |
பகல் |
கலி. 113 |
எல் (=பகல்) + கால் (=பொழுது) = எல்கால் >>> அல்கல் = பகல் பொழுது |
|
அல்கல் |
நாள் |
மலை. 443 |
அல்கல் (=பகல், இரவு) >>> அல்கல் = பகலும் இரவும் உடையது = நாள் |
|
அல்கல் |
வறுமை |
அக. 129 |
அல்கு (=குறை) + அல் = அல்கல் = குறைவு, வறுமை |
|
அல்குல் |
நெற்றி |
திரு. 16 |
அள் (=செறிவு, பூட்டு) + கோல் (=சித்திரவேலை, உண்டாக்கு, வளையம், பகுதி) = அள்கோல் >>> அல்குல் = சித்திரவேலைகள் உண்டாக்கப்பட்ட வளையத்தைப் பூட்டிச் செறிக்கும் பகுதி = நெற்றி. |
|
அலகு |
பலகறை |
புற. 399 |
ஏல் (=நத்தை) + அகம் (=வீடு, கூடு) + உ = எலகு >>> அலகு = நத்தையின் கூடு = பலகறை |
|
அலகை |
ஆவி, புகை, உயிர் |
மலை. 234, புற. 282 |
ஆலம் (=நீர், ஆகாயம்) + அகை (=எரி, தோன்று, பரவு) = அலகை = நீரை எரித்தால் தோன்றி ஆகாயத்தில் பரவுவது = ஆவி >>> புகை, உயிர் |
|
அலங்கல் |
மலர்மொட்டு |
நற். 169 |
ஆலம் (=மலர்) + அஃகு (=குவி, கூர்) + அல் = அலஃகல் >>> அலங்கல் = குவிந்து கூரிய மலர் = மலர்மொட்டு |
|
அலங்கல் |
அசைவு |
குறு. 76 |
அலங்கு (=அசை) + அல் = அலங்கல் = அசைவு |
|
அலங்கல் |
மாலை |
பதி. 31 |
அளை (=சேர், அணி) + ஆக்கை (=நார், கட்டியது) + அல் = அளாக்கல் >>> அலங்கல் = நாரினால் சேர்த்துக் கட்டி அணிவது = மாலை |
|
அலங்கல் |
சிலந்திக் கூடு |
பதி. 39 |
அலை (=சுற்று, கொலை) + ஆக்கை (=நார், இழை, கட்டியது) + அல் = அலாக்கல் >>> அலங்கல் = கொல்வதற்காக இழைகளால் சுற்றிக் கட்டியது |
|
அலங்கல் |
வற்றல் |
நற். 189 |
ஆல் (=நீர்) + அஃகு (=சுருங்கு, வற்று) + அல் = அலஃகல் >>> அலங்கல் = நீர் வற்றிச் சுருங்கியது |
|
அலங்கல் |
நெற்கதிர் |
அக. 13 |
அளை (=உண், செறி) + அகை (=செழி, உயர், அறு, வளை) + அல் = அளக்கல் >>> அலங்கல் = செழித்துச் செறிந்து உயர்ந்து வளைந்ததும் அறுக்கப்படும் உணவு |
|
அலங்கல் |
பூங்கிளை |
அக. 229 |
ஆலம் (=பூ) + அகை (=கிளை) + அல் = அலக்கல் >>> அலங்கல் = பூக்களை உடைய கிளை |
|
அலங்கல் |
விழுது |
புற. 364 |
அளம் (=நிலம்) + அகை (=ஈர், கிளை, வளர்) + அல் = அளக்கல் >>> அலங்கல் = நிலத்தால் ஈர்க்கப்பட்டு வளரும் கிளை = விழுது |
அருமை
பதிலளிநீக்குமகிழ்ச்சி. நன்றி.
நீக்கு