4. (அலத்தல் > அனிச்சம்) சங்க இலக்கியச் சொற்பிறப்பியல் - Tamil Etymological Dictionary - Part 4 - Alaththal to Aniccam

 

தமிழ்ச்சொல்	பொருள்	மேற்கோள்	பிறப்பியல்
அலத்தல்	வறட்சி	புற. 103	ஆல் (=நீர்) + அறு (=இல்லாகு) + அல் = அலற்றல் >>> அலத்தல் = நீர் இல்லாமை = வறட்சி
அலந்தலை	வறட்சி	அக. 111	(1) அல் (=இன்மை) + அறல் (=நீர்) + ஐ = அலறலை >>> அலதலை >>> அலந்தலை = நீர் இன்மை = வறட்சி. (2) அலத்தல் (=வறட்சி) + ஐ = அலத்தலை >>> அலந்தலை
அலந்தலை	துன்பம்	அக. 367	அல் (=இன்மை) + அறல் (=இன்பம்) + ஐ = அலறலை >>> அலதலை >>> அலந்தலை = இன்பம் இன்மை
அலந்தலை	வளைந்த நுனி	அக. 385	அலை (=வளைவு) + தலை (=நுனி) = அலைத்தலை >>> அலந்தலை = வளைவுடைய நுனி
அலம்	துன்பம்	குறு. 64	(1) அல் (=இன்மை) + அம் (=மகிழ்ச்சி) = அலம் = மகிழ்ச்சி இன்மை = துன்பம். (2) அலை (=வருந்து) + அம் = அலம் = வருத்தம், துன்பம்
அலம்	ஆட்டம்	குறு. 98	அலை (=சுற்று, ஆடு) + அம் = அலம் = ஆட்டம்
அலமரல்	துன்பம், நோய்	புற. 43, நற். 9	அலை (=கெடு) + அமர் (=விருப்பம், மகிழ்ச்சி) + அல் = அலமரல் = மகிழ்ச்சியைக் கெடுப்பது = நோய், துன்பம்
அலமரல்	விளையாட்டு	அக. 7	அலை (=சுற்று, திரி) + அமர் (=விருப்பம், மகிழ்ச்சி) + அல் = அலமரல் = மகிழ்ந்து சுற்றித் திரிதல்.
அலமலக்கு	மனக்கலக்கம்	குறு. 43	அலை (=வருத்து) + மலக்கு (=கலக்கு) = அலைமலக்கு >>> அலமலக்கு = வருத்துகின்ற கலக்கம்
அலர்	ஊர்ப்பேச்சு	அக. 201	அளை (=கூடு) + ஆர் (=பரவு, பேசு, ஊர்) = அளார் >>> அலர் = ஊரில் கூடிப் பரவலாகப் பேசப்படுவது
அலரி, அலர்	மலர்மொட்டு	முல். 10, அக. 4	அள் (=செறிவு) + ஆர் (=மலர், கூர்மை) + இ = அளாரி >>> அலரி = செறிந்து கூரிய மலர் = மலர்மொட்டு
அல்லங்காடி	இரவுநேரக் கடை	மது. 544	அல் (=இரவு) + அங்காடி (=கடை) = அல்லங்காடி = இரவுநேரக் கடை
அல்லல்	வருத்தம்	ஐங். 27	அலை (=வருந்து) + அல் = அல்லல் = வருத்தம்
அல்லவை	துன்பம்	புற. 191	அலை (=வருத்து) + அவை = அல்லவை = வருத்துபவை
அல்லி	இரவில் மலரும் நீர்ப்பூ	பரி. 12	அல் (=இரவு, நீர்) + ஈ (=வகு, விரி, மலர்) = அல்லீ >>> அல்லி = இரவில் மலரும் நீர்ப்பூ
அலவல்	துன்பம்	கலி. 122	அல (=துன்புறு) + அல் = அலவல் = துன்பம்
அலவன்	நண்டு	பொரு. 9	அள (=எட்டு, செல்) + அண் (=பக்கம்) = அளவண் >>> அலவன் = பக்கங்களில் எட்டிச் செல்வது = நண்டு
அலவு	துன்பம்	கலி. 10	அல (=துன்புறு) + வு = அலவு = துன்பம்
அலைவாய்	திருச்செந்தூர்	அக. 266	அலை (=கொலை, கடல்) + வாய் (=சிறப்பு, பெறு, பொருந்து, இடம்) = அலைவாய் = கொலையால் சிறப்பு பெற்ற கடல் பொருந்திய இடம் = திருச்செந்தூர்
அவரை	கொடி வகை	சிறு. 164	அவி (=அடக்கு, உணவு) + அரி (=சிலம்பு, பரல், ஒப்பு, கொட்டை, பசுமை) + ஐ = அவரை = சிலம்பின் பரல் போலக் கொட்டைகளை அடக்கிய பசுமையான உணவு.
அவல்	உரலில் குற்றியது	பதி. 29	அவை (=குற்று, மெலியச்செய்) + அல் = அவல் = குற்றி மெலியச் செய்தது.
அவல்	குளம்	ஐங். 453	அவை (=இடம்) + ஆல் (=நீர்) = அவால் >>> அவல் = நீருடைய இடம் = குளம்
அவல்	பள்ளம்	பொரு. 216	அவை (=குற்று, பள்ளமாக்கு) + அல் = அவல் = பள்ளம்
அவலம்	துன்பம்	நற். 58	ஏம் (=இன்பம்) + அல் (=இன்மை) + அம் = எமலம் >>> அவலம் = இன்பம் இன்மை = துன்பம்
அவவு, அவா	ஏக்கம்	நற். 212, கலி. 71	அம் (=நீளம், காலம்) + ஆவு (=விரும்பு) = அமாவு >>> அவவு >>> அவா = நீண்ட கால விருப்பம்
அவி	உணவு	புற. 363	ஏமம் (=மயக்கம், கிறக்கம், வலிமை) + ஈ (=நீக்கு, கொடு) = எமீ >>> அவி = கிறக்கம் நீக்கி வலிமை கொடுப்பது
அவி	யாகம்	பரி. 10	அவி (=உணவு, தீ, எரி) >>> அவி = உணவுகளைத் தீயில் எரித்தல் = யாகம்
அவிர்	ஒளி, வெண்மை	சிறு. 25, நற். 144	ஏமம் (=இரவு, இருள்) + ஈர் (=அறு) = எமீர் >>> அவிர் = இருளை அறுப்பது = ஒளி, வெண்மை
அவிர்	தோற்றம்	பெரு. 481	ஏமம் (=காவல், மறைப்பு) + ஏர் (=எழு) = எமேர் >>> அவிர் = மறைவில் இருந்து எழுதல் = தோற்றம்
அவிழ்	தோற்றம்	அக. 152	ஏமம் (=காவல், மறைப்பு) + ஏழ் (=எழு) = எமேழ் >>> அவிழ் = மறைவில் இருந்து எழுதல் = தோற்றம்
அவுணர்	அரக்கர்	குறு. 1	ஏ (=பெருக்கம்) + ஊன் (=உடல்) + அர் = எவூனர் >>> அவுணர் = பெரிய உடலைக் கொண்டவர் = அரக்கர்
அவை	கூட்டம்	மது. 161	அம் (=திரள், கூடு) + ஐ = அமை >>> அவை = கூட்டம்
அவைப்பு	குத்தல்	சிறு. 194	அவை (=குற்று) + பு = அவைப்பு = குற்றுகை
அவையம்	சபை	மலை. 77	அமை (=பொருந்து, கூடு, தீர்மானி) + அம் (=சொல், பேசு) = அமையம் >>> அவையம் = கூடிப் பேசித் தீர்மானிக்க அமைக்கப் பட்டது = சபை
அவையல்	உரலில் குற்றியது	பொரு. 16	அவை (=குற்று, மெலியச்செய்) + அல் = அவையல் = குற்றி மெலியச் செய்தது.
அழகு	தூய்மை	பெரு. 252	அழி (=நீங்கு) + அகம் (=கறை) + உ = அழகு = கறை நீங்கியது = தூய்மை, அழகு
அழல்	தீ	நற். 256	அழி (=எரி) + அல் = அழல் = எரிப்பது = தீ
அழல்	நஞ்சு	நற். 75	அழி (=கொல், உண்) + அல் = அழல் = கொல்லும் உணவு = நஞ்சு
அழல், அழாஅல்	அழுகை	நற். 371, புற. 46	அழு + அல் = அழல் = அழுகை
அழல்	ஒளி, வெயில்	ஐங். 232, ஐங். 326	அழி + அல் (=இரவு, இருள்) = அழல் = இருளை அழிப்பது = ஒளி, வெயில்
அழிவு	மறைவு	அக. 242	அழி (=மறை) + வு = அழிவு = மறைவு
அழிவு	தோல்வி	நற். 9	அழி (=தோல்) + வு = அழிவு = தோல்வி
அழிவு	துன்பம்	நற். 43	அழி (=துன்புறு) + வு = அழிவு = துன்பம்
அழுக்கு	கறை	புற. 126	ஆழ் (=மறை) + உகை (=பதி, படி, எழு, தோன்று) + உ = அழுக்கு = தோற்றத்தை மறைக்கும் படிவு
அழுகல்	கெட்டு மாறுதல்	குறு. 56	அழி (=மாறு) + உகு (=கெடு) + அல் = அழுகல் = கெட்டு மாறுதல்
அழுகை	அழுதல்	மலை. 301	அழு + கை = அழுகை = அழுதல்
அழுங்கல்	ஆரவாரம்	நற். 38	அழி (=மிகுதி) + கல் (=ஒலி) = அழிக்கல் >>> அழுங்கல் = மிகுதியான ஒலி = ஆரவாரம்
அழுங்கல்	இரக்கம்	நற். 150	அழி (=மனம் உடை) + இகு (=கரை) + அல் = அழிக்கல் >>> அழுங்கல் = மனம் உடைந்து கரைதல் = இரக்கம்
அழுங்கல்	துன்பம், நோய்	குறு. 307	அழி (=வருத்து) + இகு (=வீழ்த்து) + அல் = அழிக்கல் >>> அழுங்கல் = வருத்தி வீழ்த்துவது = துன்பம், நோய்
அழும்பு	கேடு	புற. 283	அழிவு (=கேடு) >>> அழும்பு
அழுவம்	கடல்	பெரு. 350	ஆழ் + உப்பு (=பெரு, மிகு) + அம் (=நீர்) = அழுப்பம் >>> அழுவம் = மிகுதியான உப்பு நீரும் ஆழமும் உடையது
அழுவம்	கழிமுகம்	மலை. 528	ஆழி (=கடல்) + ஓ (=செல், புணர், ஒன்றுகூடு) + அம் (=நீளம், நீர்) = அழோவம் >>> அழுவம் = நீர் நீண்டு சென்று கடலுடன் ஒன்றுகூடுவது = கழிமுகம்
அழுவம்	காடு	நற். 46	அழி (=கழி, மரம், மிகுதி) + உப்பு (=பெரு, வளர்) + அம் = அழுப்பம் >>> அழுவம் = மரங்கள் மிகுதியாய் வளர்வது
அழுவம்	போர்	நற். 349	அழி (=கொல்) + ஓ (=புணர், ஒன்றுகூடு) + அம் = அழோவம் >>> அழுவம் = ஒன்றுகூடிக் கொல்லுதல்
அழுவம்	நடு	புற. 294	அழி (=நீக்கு, பிரி) + ஒப்பு (=சமம்) + அம் = அழொப்பம் >>> அழுவம் = சமமாகப் பிரிப்பது = நடு
அள்ளல்	சேறு	ஐங். 22	அளம் (=நிலம், மண், செறிவு) + ஆல் (=நீர்) = அள்ளால் >>> அள்ளல் = நீரும் மண்ணும் செறிந்தது = சேறு
அள்ளல்	செறிவு	அக. 290	அள் (=செறி) + அல் = அள்ளல் = செறிவு
அளக்கர்	பூமி	புற. 229	ஆள் (=வழங்கு) + அகம் (=உயிர், இடம்) + அர் = அளக்கர் = உயிர்கள் வழங்கும் இடம் = பூமி
அளகம்	கண்ணிமை	நற். 377	அளி (=பொருந்து, கா) + ஆகம் (=கண்) = அளாகம் >>> அளகம் = கண்களைப் பொருந்திக் காப்பது = கண்ணிமை
அளகு	கோழி	பெரு. 256	அளை (=துழாவு, கிண்டு) + அகம் (=நிலம், மரம், கால்) + உ = அளகு = கால்களால் நிலத்தைக் கிண்டுவது
அளகு	கழுகு	பதி. 35	ஆலம் (=ஆகாயம்) + அகை (=உயர், வளை, வட்டமடி) + உ = அலகு >>> அளகு = ஆகாயத்தின் உயரத்தில் வட்டமடிப்பது = கழுகு
அளப்பு	அளத்தல்	பதி. 90	அள + பு = அளப்பு = அளத்தல்
அளம்	நிலம்	நற். 354	அளை (=தழுவு, சூழ்) + அம் (=நீர்) = அளம் = நீரால் சூழப்பட்டது = பூமி, நிலம்
அளவல்	பழகுதல்	நற். 32	அள (=கல, பழகு) + அல் = அளவல் = பழகுதல்
அளவு, அளவை	வரையறை	நற். 55, பதி. 71	அள (=வரையறு) + வு = அளவு = வரையறை
அளவு	கலப்பு	அக. 89	அள (=கல) + வு = அளவு = கலப்பு
அளவை	சந்தர்ப்பம்	பொரு. 152	அளை (=பொருந்து) + அமை (=காலம்) = அளமை >>> அளவை = பொருத்தமான காலம் = சந்தர்ப்பம்
அளறு	சேறு	பெரு. 208	அளம் (=நிலம், மண், செறிவு) + அரி (=நீர்) + உ = அளரு >>> அளறு = நீரும் மண்ணும் செறிந்தது = சேறு
அளறு	இரத்தம்	பரி. 2	அள் (=செறிவு, கெட்டி) + அரி (=அறு, ஒழுகு, சிவப்பு) + உ = அளரு >>> அளறு = அறுத்தால் சிவப்பு நிறத்தில் கெட்டியாக ஒழுகுவது = இரத்தம்
அளறு	வண்ணம் கலந்த நீர்	பரி. 6	அளை (=கல) + அரி (=வண்ணம், நீர்) + உ = அளரு >>> அளறு = வண்ணம் கலந்த நீர்
அளிது	இரங்கத்தக்கது	நற். 114	அளி (=இரக்கம்) + து = அளிது = இரங்கத்தக்கது
அளிப்பு	குழைவு	நற். 51	அளி (=குழை) + பு = அளிப்பு = குழைவு
அளியர்	இரங்கத் தக்கவர்	குறு. 158	அளி (=இரக்கம்) + அர் = அளியர் = இரங்கத் தக்கவர்
அளை	குகை, பொந்து	திரு. 314, பொரு. 9	அள் (=செறி, தங்கு, அடை) + ஆய் (=பிரி, பிள) = அளாய் >>> அளை = அடைந்து தங்குகின்ற பிளவு
அளை	தயிர்	பெரு. 163	அள் (=செறிவு, கெட்டி, தங்கு) + ஆய் (=அழகு, வெண்மை) = அளாய் >>> அளை = வெண்ணிறத்தில் கெட்டியாகித் தங்குவது = தயிர்
அளை	குழைவு	ஐங். 393	அளி (=குழை) + ஐ = அளை = குழைவு
அற்கம்	குறைவு	அக. 235	அல் (=இன்மை) + கம் (=மிகுதி) = அல்கம் >>> அற்கம் = மிகுதி இன்மை = குறைவு
அற்சிரம்	குளிர்ச்சி, பனி, பனிக்காலம்	குறு. 76, அக. 317, அக. 294	அல் (=இன்மை) + சுரம் (=வெப்பம்) = அல்சுரம் >>> அற்சிரம் = வெப்பம் இன்மை = குளிர்ச்சி >>> பனி, பனிக்காலம்
அற்றம்	துன்பம்	கலி. 144	அறு (=இல்லாகு) + அம் (=இன்பம்) = அற்றம் = இன்பம் இல்லாமை = துன்பம்
அற்றம்	இன்மை, வறுமை	நற். 109, புற. 158	அறு (=இல்லாகு) + அம் = அற்றம் = இல்லாமை >>> வறுமை
அற்றம்	வழி	கலி. 4	ஆறு (=வழி) + அம் = அற்றம்
அற்றை, அன்றை	அந் நாள்	புற. 112, குறு. 385	அ (=அந்த) + நெய் (=ஒளிர், பகல்செய்) = அந்நெய் >>> அன்னை >>> அன்றை >>> அற்றை = அந்தப் பகல்
அறம், அறன்	நற்செயல், நன்னெறி	பதி. 24, கலி. 96, ஐங். 229	ஆறு (=நெறி, செயல்முறை) + அம் (=இனிமை, நன்மை) = அறம் = நன்மைக்கான செயல்முறை
அறம், அறன்	நீதி	மது. 492, புற. 210	அறை (=அடி, தண்டி, வஞ்சனை, குற்றம், சொல்) + அம் (=கட்டளை) = அறம் = குற்றத்திற்கான தண்டனையைக் கட்டளையாகச் சொல்வது = நீதி
அறத்துறை	நீர்த்துறை	புற. 381	அறல் (=நீர்) + துறை = அறற்றுறை >>> அறத்துறை = நீர்த்துறை
அறல்	சிப்பி	சிறு. 6	அறை (=வீடு, அலை, மோதுகை) + ஏல் (=நீர், சும) = அறேல் >>> அறல் = வீட்டைச் சுமந்தவாறு நீரில் அலை மோதுவது = சிப்பி
அறல்	துளை	சிறு. 162	அறு (=துளையிடு) + அல் = அறல் = துளை
அறல்	நீர்	குறு. 65	அரி (=தீ, பகை) + அல் = அரல் >>> அறல் = தீப்பகை
அறவன்	நல்லவன்	குறு. 284	அறம் (=நன்மை) + அன் = அறவன் = நல்லவன்
அறவு	இன்மை	மது. 216	அறு (=இல்லாகு) + ஔ = அறவு = இல்லாமை
அறிஞர்	அறிவுடையோர்	மது. 481	அறி (=அறிவு) + ஞர் = அறிஞர் = அறிவுடையோர்
அறியாமை	அறிவு மயக்கம்	அக. 236	அறி + ஆ + மை = அறியாமை = அறிவின்மை, மயக்கம்
அறிவு	ஞானம்	கலி. 133	அறி + வு = அறிவு = ஞானம்
அறிவு	கல்வி	கலி. 72	அறி (=கல்) + வு = அறிவு = கல்வி
அறுகை	புல் வகை	பட். 256	அரி (=நீர், பசுமை, மென்மை) + உகை (=உயர்ந்தெழு, பொருந்து) = அருகை >>> அறுகை = நீருடன் பொருந்திப் பசுமையும் மென்மையும் கொண்டு உயர்ந்தெழுவது
அறுகை	யானை	பதி. 44	அரி (=கருமை, மலை, ஒப்பு) + உகை (=உயர், அசை) = அருகை >>> அறுகை = அசைகின்ற மலை போல உயரமும் கருமையும் கொண்டது = யானை
அறுவை	ஆடை	பொரு. 83	ஆர் (=மறை, அணி) + உவ (=மகிழ்) + ஐ = அருவை >>> அறுவை = அணிந்து மகிழும் மறைப்பு
அறை	வெட்டுகை	பொரு. 193	அறு (=வெட்டு) + ஐ = அறை = வெட்டுகை
அறை	தங்குமிடம்	பெரு. 50	ஆர் (=தங்கு, இடம்) + ஐ = அரை >>> அறை = தங்குமிடம்
அறை	வெளி	குறி. 98	அறு (=இல்லாகு) + ஐ = அறை = இன்மை >>> வெளி
அறை	கட்டுகை	குறி. 177	ஆர் (=கட்டு) + ஐ = அரை >>> அறை = கட்டுகை
அறை	ஒலி	நற். 46	ஆர் (=ஒலி) + ஐ = அரை >>> அறை
அறை	நிலம்	நற். 79	ஆர் (=பூமி, நிலம்) + ஐ = அரை >>> அறை
அறை	மலை	நற். 114	அரி (=மலை) + ஐ = அரை >>> அறை
அறை	பாத்தி	குறு. 180	அறு (=வரையறு) + ஐ = அறை = வரையறுத்தது
அறை	விரிவு	ஐங். 208	ஆர் (=பரவு, விரி) + ஐ = அரை >>> அறை = விரிவு
அறை	அரைப்பு	பரி. 10	அரி (=நீர், கூட்டு, மென்மை) + ஐ = அரை >>> அறை = நீரைக் கூட்டி மென்மையாக்குதல்
அறை	பாறை	கலி. 43	ஆர் (=அருமை, கடினம், நிலம், பொருந்து) + ஐ = அரை >>> அறை = நிலத்துடன் பொருந்திய கடினப் பொருள்
அறை	பள்ளம்	கலி. 53	ஆர் (=நிலம்) + ஆய் (=குத்து, நீக்கு) = அராய் >>> அரை >>> அறை = குத்தி நீக்கிய நிலம் = குழி, பள்ளம்
அறை	வஞ்சனை	கலி. 67	ஆர் (=சொல், மறை, பொருந்து) + ஐ = அரை >>> அறை = பொருந்தச் சொல்லி மறைப்பது = பொய், வஞ்சனை
அறை	கூர்மை	அக. 107	ஆர் (=கூர்மை) + ஐ = அரை >>> அறை
அறை	துண்டு	அக. 317	அறு (=துண்டாகு) + ஐ = அறை = துண்டானது = துண்டு
அறை	மரம்	அக. 322	ஆர் (=மரம்) + ஐ = அரை >>> அறை
அறை	அலை	புற. 175	அரி (=இடைவிடு, அறுத்துச்செல், நீர்) + ஐ = அரை >>> அறை = இடைவிட்டு அறுத்துச் செல்லும் நீர்
அன்பு	காதல், இரக்கம்	திரு. 292, ஐங். 476	அண் (=பற்று, பிணி) + பூ (=பிறப்பு, உயிர்) = அண்பூ >>> அன்பு = உயிர்களைப் பிணிப்பது = இரக்கம், காதல்
அன்மை	இன்மை	நற். 34	அல் (=இன்மை) + மை = அன்மை
அன்மை	கலக்கம்	அக. 243	அல் (=மயக்கம், கலக்கம்) + மை = அன்மை = கலக்கம்
அன்றில்	காதல் பறவை	நற். 124	அறு (=நீங்கு, பிரி) + இல் (=மனைவி, துணை, சாவு) = அற்றில் >>> அன்றில் = துணையைப் பிரிந்தால் சாவது
அன்னம், அனம்	பறவை வகை	அக. 234, கலி. 56	அணி (=கூட்டம், வரிசை, நெருக்கம், அழகு) + அம் (=நீர், பறவை) = அண்ணம் >>> அன்னம் = நெருங்கிய வரிசையில் கூடிப் பறக்கின்ற அழகிய நீர்ப் பறவை
அன்னை	தாய்	நற். 4	ஆய் (=கொய், பிரித்தெடு, கொண்டாடு, அழகு, மென்மை, சிறுமை) + ஐ = அய்யை >>> அஞ்ஞை >>> அன்னை = கொய்து பிரித்தெடுத்த அழகும் மென்மையும் உடைய சிறியதைக் கொண்டாடுபவள் = தாய்.
அனந்தல், அனந்தர்	களைப்பு, பலவீனம்	பொரு. 94, மலை. 173, புற. 62	அன்மை (=இன்மை) + ஆற்றல் = அனாற்றல் >>> அனத்தல் >>> அனந்தல் >>> அனந்தர் = ஆற்றல் இன்மை = சோர்வு, களைப்பு, பலவீனம்
அனல்	தீ	பரி. 5	அணை (=மரம், தோன்று, பொருந்து, அழி, இல்லாகு) + எல் (=ஒளி) = அணெல் >>> அனல் = மரத்தில் தோன்றிப் பொருந்தி ஒளிசெய்து அழித்து இல்லாமல் போவது
அனிச்சம்	மலர் வகை	குறி. 62	அணி (=அழகு, முகம், நெருக்கம், பொருத்து) + உழை (=வருந்து, வாடு, இதழ்) + அம் = அணுழம் >>> அணிசம் >>> அனிச்சம் = முகத்துடன் நெருக்கமாகப் பொருத்தினால் வாடுகின்ற அழகிய இதழ்களுடையது